Λευκή νύχτα στην Αλεξανδρούπολη, μαύρη είναι η νύχτα στο Διδυμότειχο

Λευκή νύχτα στην Αλεξανδρούπολη, μαύρη είναι η νύχτα στο Διδυμότειχο

-Ο Εμπορικός Σύλλογος και όλοι οι θεσμικοί φορείς πρέπει εκτός από κραυγές αγωνίας και κριτική, να σχεδιάσουν και να οργανώσουν εκδηλώσεις που θα αναδείξουν την πόλη

Χαμός έγινε χθες βράδυ στην Αλεξανδρούπολη, όπου 30.000 κόσμος, σχεδόν η μισή πόλη δηλαδή, ξεχύθηκε στους δρόμους και συμμετείχε στην ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ που οργάνωσε ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης, σε συνεργασία με τους καταστηματάρχες αλλά και τους θεσμικούς φορείς.

Οι πολίτες βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν την βόλτα τους, να μπουν στα μαγαζιά και να ενημερωθούν για τις σημαντικές προσφορές, να αγοράσουν ότι τους άρεσε, να διασκεδάσουν είτε σε κάποιο από τα καφέ, μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες ή με τα event που οργάνωσε κάθε κατάστημα. Κυρίως όμως να… χαμογελάσουν, να ξεχάσουν προσωρινά τα προβλήματα και την οικονομική στενότητα και κρίση και μια νότα αισιοδοξίας, έστω για λίγο, να περάσει από το μυαλό τους.

Ο Εμπορικός Σύλλογος πρέπει να γίνει

μπροστάρης σε μια παρόμοια προσπάθεια

Την ίδια στιγμή, στο Διδυμότειχο… μαύρη είναι η νύχτα στην πόλη. Κατήφεια, μιζέρια, απογοήτευση, ερημιά στον κεντρικό πεζόδρομο και στα περισσότερα καταστήματα και απαισιοδοξία. Επειδή όμως το evros-news.gr, στις 100 ημέρες της παρουσίας του έδειξε ότι δεν διστάζει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, να κάνει αυστηρή κριτική έστω και αν αυτή ενοχλεί εχθρούς, φίλους, άγνωστους και γνωστούς και να λέει τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη, γι’ αυτό άλλωστε και το “αγκάλιασε” ο κόσμος και έτυχε τέτοιας αποδοχής και στήριξης, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.

Θα πρέπει και ο Εμπορικός Σύλλογος, ο φίλος Πρόεδρος Δημήτρης Παπακωνσταντίνου και οι συνεργάτες του αλλά και οι επαγγελματίες του Διδυμοτείχου, να αναλάβουν την ευθύνες τους. Έχουν δίκιο να παραπονιούνται, να γκρινιάζουν και να υψώνουν κραυγή αγωνίας για πολλά, αλλά δεν γίνεται να φταίει για όλα… ο δήμαρχος Παρασκευάς Πατσουρίδης και η δημοτική αρχή. Ασφαλώς και έχουν σημαντικές ευθύνες, εμείς πρώτοι τις αναδείξαμε και τις κατονομάσαμε, είμαστε δίπλα στους αγανακτισμένους πολίτες για το νερό, το Τέμενος Βαγιαζήτ, αλλά δεν μπορούν οι άλλοι θεσμικοί φορείς της πόλης να μένουν αδρανείς και να αρκούνται μόνο σε καταγγελτικό λόγο.

Δεν αρκούν μόνο τα παράπονα στο facebook, η καταμέτρηση των λουκέτων, όπως το πρόσφατο στο μεζεδοπωλείο της πιάτσας των ΤΑΧΙ, δίπλα στο πρακτορείο ΠΡΟΠΟ του φίλου μου Τσινούδη που έβαλε πωλητήριο. Κάτι πρέπει να γίνει, να υπάρξει μια κινητοποίηση και μια δραστηριοποίηση, ένας ξεσηκωμός. Με μπροστάρη τον Εμπορικό Σύλλογο. Μην τα περιμένουν όλα από τον δήμαρχο και τους συνεργάτες του.

Η ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ της Αλεξανδρούπολης με την τεράστια οργανωτική και εισπρακτική επιτυχία, θα πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα. Το τονίζω, έστω και αν πειράζει κάποιους στο Διδυμότειχο, που μονίμους ψάχνουν… εχθρούς και αδικίες από την πρωτεύουσα του νομού προς τον κεντρικό και βόρειο Έβρο. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν τέτοια παραδείγματα και περιπτώσεις, αλλά ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ και να ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ και η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, που τώρα πάνε από το κακό στο χειρότερο.

ΚΑΣΤΡΙΝΗ ή ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΝΥΧΤΑ

Να πάψει να είναι το Διδυμότειχο μια… νεκρή πόλη, όπως πολύ εύστοχα αναδείξαμε σε πρόσφατο ρεπορτάζ μας με την “εικόνα” το απόγευμα της Παρασκευής. Γι’ αυτό επαναλαμβάνω, ο Εμπορικός Σύλλογος και οι επαγγελματίες, οι καταστηματάρχες, χρειάζεται να σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν παρόμοιες δράσεις. Δεν λέω να γίνει κάτι παρόμοιο σε μέγεθος με της Αλεξανδρούπολης, αλλά τηρουμένων των αναλογιών να οργανωθούν κάποιες κινήσεις. Θα την ονομάσουν… ΚΑΣΤΡΙΝΗ ΝΥΧΤΑ, θα την “βαφτίσουν” ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΝΥΧΤΑ, δεν ξέρω και ούτε έχει σημασία.

Ο πεζόδρομος υπάρχει, τα καταστήματα-όσα έχουν απομείνει-είναι εκεί και πιστεύω ότι επειδή υπάρχουν και πολλοί νέοι ιδιοκτήτες, θα ανταποκριθούν σε κάτι οργανωμένο και αισιόδοξο. Όλοι ξέρουμε και δεν χρειάζεται τώρα να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα, πως κάποιες επιχειρήσεις έχουν καταστήματα και στην Αλεξανδρούπολη και εκεί είναι πρωταγωνιστές σε παρόμοιες εκδηλώσεις. Δεν θα το κάνουν στο Διδυμότειχο, όπου τα οργανωτικά και οικονομικά μεγέθη θα είναι πολύ χαμηλότερα, μια και μιλάμε για πολύ μικρότερη μέγεθος πόλη και αγορά;

Ιδέες και προτάσεις σίγουρα υπάρχουν, ας καθίσουν να συζητήσουν όλοι μαζί, να φτιάξουν ένα πλάνο και πρόγραμμα και να απευθυνθούν στη δημοτική αρχή, ώστε όλοι μαζί σε συνεργασία να οργανώσουν-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- κάτι αισιόδοξο, που θα βάλει ένα τέλος στην μιζέρια.

Καλοκαίρι χωρίς καμιά ουσιαστικά εκδήλωση

Με την λήξη των εκδηλώσεων του Κάστρου, στο πλαίσιο των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ αρχές Ιουνίου, τελείωσαν ουσιαστικά για το Διδυμότειχο και οι καλοκαιρινές δράσεις. Η Αλεξανδρούπολη έχει την Γιορτή Κρασιού, τις Πολιτιστικές εκδηλώσεις στο οικοπάρκο Αλτιναλμάζη, την Λευκή Νύχτα, τις αθλητικές εκδηλώσεις. Η Ορεστιάδα έχει το Φεστιβάλ Άρδα και μόνο το Διδυμότειχο είναι… νεκρή πόλη στη διάρκεια Ιουλίου, Αυγούστου.

Αλλά όταν μια πόλη με τέτοια ιστορία και πολιτισμό, με τόσα μνημεία και μουσεία, δεν καταστρώνει ένα πλάνο εκδηλώσεων για όλο το καλοκαίρι, που θα προσελκύσουν όχι μόνο τους μόνιμους κατοίκους αλλά και τους μετανάστες που έρχονται για καλοκαιρινές διακοπές και γιατί όχι, επισκέπτες από άλλες περιοχές της Ελλάδας, πως να γίνει αυτό; Εδώ δεν υπάρχει ένα ανοιχτό θέατρο για να γίνονται καλοκαιρινές εκδηλώσεις. Και δεν λέω να γίνει αυτό αναγκαστικά πάνω στα Κάστρα, αν και θα ήταν ιδανικό και μοναδικό, αλλά να γίνει στην εγκαταλελειμμένη Τσίγγλα, που όπως αναδείξαμε με φωτορεπορτάζ  πρόσφατα, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση.

Και μην μου πει κάποιες ότι υπάρχουν τα Ανταμώματα και τα Πανηγύρια στα γύρω χωριά. Το ένα δεν αποκλείει ούτε αναιρεί την ύπαρξη του άλλου. Ίσα-ίσα που μπορεί να δημιουργήσει μια συνεχή διοργάνωση εκδηλώσεων, να ενταχθούν όλα αυτά σε ένα πρόγραμμα που θα ανακοινώνεται πριν το καλοκαίρι και να αποτελείται όλη η περιφέρεια Διδυμοτείχου από συνεχείς εκδηλώσεις.

Καρωτή: Χωριό Θρακιώτικης μουσικής παράδοσης

Κι εδώ επαναφέρω την ιδέα και ΠΡΟΤΑΣΗ του evros-news.gr. Ο δήμος Διδυμοτείχου να ΑΝΑΔΕΙΞει την ΚΑΡΩΤΗ σε ΧΩΡΙΟ ΘΡΑΚΙΩΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. Να αξιοποιηθούν τα δυο παρατημένα στρατόπεδα και να γίνουν εκεί υπαίθριο θέατρο για καλοκαιρνές εκδηλώσεις που θα αφορούν την παράδοση. Να συνοδεύονται από αίθουσες όπου θα υπάρχουν αντικείμενα και στοιχεία των τριών εβριτών-θρακιωτών καλλιτεχνών Χρόνη Αηδονίδη, Καριοφύλλη Δοϊτσίδη, Βαγγέλη Δημούδη, αλλά και των άλλων οργανοπαικτών και τραγουδιστών της περιοχής και όχι μόνο.

Η αντίδραση στην συγκεκριμένη πρόταση, δεν μπορεί να είναι αυτή που μου είπαν ο φίλος μου ο Δημήτρης, ότι δηλαδή το είχε στο πρόγραμμα του ο Πατσουρίδης το 2014 κάτι τέτοιο. Γιατί δεν το υλοποίησε είναι η άμεση απάντηση και αν δεν το έκανε ως τώρα, ας το προγραμματίσει και να το ξεκινήσει… ΧΘΕΣ.

Σε όλο τον Έβρο έρχονται Τούρκοι και Βούλγαροι

επισκέπτες εκτός από το Διδυμότειχο

Υπάρχει και κάτι ακόμα και το έχουν παρατηρήσει όλοι. Κυρίως το τριήμερο Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή, ο Έβρος γεμίζει από Τούρκους επισκέπτες. Βασικά η Αλεξανδρούπολη, αλλά και η Ορεστιάδα και η Δαδιά και κάποια ακόμα χωριά. Τώρα το καλοκαίρι αυτό συμβαίνει καθημερινά. Το ίδιο ισχύει και για τους Βούλγαρους, αφού αρκετοί από αυτούς διαθέτουν πλέον πολλά χρήματα και επισκέπτονται το νομό μας για διασκέδαση.

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα για φαγητό στην σπουδαία ψαροταβέρνα “Το Στέκι” του Μιχάλη Ζέλιου στον Κυπρίνο, παρέα με τον φίλο Πρόεδρο του χωριού Γιώργο Σιώπη. Ήταν γεμάτη από παρέες Βούλγαρων και Τούρκων. Το Διδυμότειχο είναι η μοναδική πόλη, που υπερτερεί σε μνημεία, ιστορία και μέρη που θα ενδιέφεραν τους γείτονες μας και ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ή ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ επισκέπτης.

Πως όμως να γίνει αυτό; Πόσα καταστήματα εστίασης υπάρχουν που να έχουν καταλόγους για φαγητό και στα τουρκικά ή τα βουλγαρικά, όπως κατα κόρον συμβαίνει στην Ορεστιάδα και την Αλεξανδρούπολη; Πόσες επιγραφές έχετε δει στα όρια της πόλης ή μέσα σε αυτήν στα τουρκικά ή τα βουλγαρικά που θα προέλκυαν επισκέπτες από τις δυο χώρες για να αφήσουν τα χρήματα τους; Να μην αναφέρουμε για σελίδες στο ίντερνετ ή το facebook και πόσες επιχειρήσεις διαφόρων ειδών από το Διδυμότειχο έχουν μπει στο κόπο να τις μεταφράσουν στις δυο γλώσσες. Κι αυτό δεν είναι μόνο αρμοδιότητα και ευθύνη του δήμου. Είναι και του κάθε επιχειρηματία χωριστά.

Αυτά και ελπίζω κάποιοι φίλοι να καταλάβουν ότι αυτά τα γράφω με διάθεση να τους δημιουργήσω το ερέθισμα, ακόμα και αν εκνευριστούν, να σκεφθούν και να ξεκινήσουν την οργάνωση και τον προγραμματισμό, ώστε να μην βγάζουν(και να βγάζουμε και εμείς μαζί) κραυγές αγωνίας και κριτικής μόνο, αλλά να αρχίσουν να υλοποιούν τις θετικές σκέψεις και προτάσεις, που είμαι σίγουρος ότι έχουν.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΙΤΙΑΚΟΥΔΗΣ