Του Νίκου Παπανικολόπουλου
Σε όλες τις πόλεις της πατρίδας μας, την ποτισμένη με τα αίματα χιλιάδων Ηρώων και Μαρτύρων, τις μικρές και τις μεγάλες, αλλά και στα χωριά και στους οικισμούς υπάρχει το ΗΡΩΟ.
Το ΗΡΩΟ τοποθετείται – χωροθετείται στο πιο κεντρικό σημείο ή στην πιο κεντρική πλατεία ή κοντά στα σημαντικά κτήρια της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής και της ιστορίας του τόπου. Αποτελεί το επίκεντρο των εορταστικών εκδηλώσεων εθνικών και τοπικών εορτών – επετείων με επιμνημόσυνες δεήσεις και καταθέσεις στεφάνων.
Στο ΗΡΩΟ, που θεωρείται το κενοτάφιο των πεσόντων, αποδίδεται ιδιαίτερος σεβασμός και στο χώρο αυτό πρέπει να γίνονται μόνο τελετές μνήμης και απότισης φόρου τιμής στους νεκρούς.
Το ΗΡΩΟ, αποτελεί «ιερό» χώρο. Είναι χώρος μνήμης, συμβολισμού, ιστορικής συνείδησης και αντικείμενο εθνικής περηφάνιας.
Στην πόλη μας, στην είσοδο του λιμένα, με φόντο το Θρακικό πέλαγος, δεσπόζουν οι προτομές των ναυτικών ηρώων του 1821.
Το 1987, με πρωτοβουλία του Συλλόγου ΕΛΛΗΝΟΜΟΥΣΕΙΟΝ ΑΙΝΟΥ, στο ΗΡΩΟ της πόλης, στην πλατεία του Φάρου, δίπλα στις προτομές του Θεμιστοκλή και της Δόμνας Βισβίζη, τοποθετήθηκε το Μνημείο του Χατζη-Αντώνη και Δόμνας Βισβίζη.
Το καλοκαίρι του 2000, στον ίδιο χώρο, τοποθετήθηκε η προτομή ενός από τους πολλούς ήρωες του 1821, του Ναυάρχου Κωνσταντίνου Κανάρη. Ήταν δώρο του Πολεμικού Ναυτικού, στο Δήμο της Αλεξανδρούπολης, σε ανάμνηση του πανελλήνιου εορτασμού της Ναυτικής Εβδομάδας 2000, που είχε επίκεντρο την πόλη μας. Τώρα που μπήκε ο Μάρτης και μοσχοβολάει πατρίδα και λευτεριά, θυσίες και κόκαλα ιερά.
Τώρα που μπήκε ο Μάρτης και το γαλάζιο της θάλασσας γίνεται ένα με το γαλάζιο τ’ ουρανού.
Τώρα που μπήκε ο Μάρτης κι αναδύονται πρόσωπα επώνυμα κι ανώνυμα, πρόσωπα που ξαναζωντάνεψαν την εθνική μας φυσιογνωμία. …
Τώρα που ετοιμαζόμαστε να εκπληρώσουμε το ελάχιστο χρέος μας, καταθέτοντας ένα δάφνινο στεφάνι, φόρο τιμής και μνημόσυνο αιώνιο, στους ναυτικούς Ήρωες του 1821, στο ΗΡΩΟ της πόλης μας.
Τώρα… (πρωί της Τετάρτης 7 Μαρτίου 2018), τοποθετήθηκε στο χώρο αυτό, ένα γλυπτό που δεν συνάδει (εναρμονίζεται) με την ιερότητά του.
Λάθος, όχι μόνο στην επιλογή του χώρου (κυρίως) αλλά και του χρόνου.
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)
