Με αφορμή το ρεπορτάζ του Evros-news.gr για τη ντροπιαστική εικόνα που παρουσιάζει η παραλία της Αλεξανδρούπολης στο πιο κεντρικό της σημείο, με μπάζα και διάφορα άλλα αντικείμενα, ο Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α) Νίκος Παπανικολόπουλος γράφει για την Ανάπλαση της Παραλιακής Ζώνης κάτω από τον Φάρο.
Του Νίκου Παπανικολόπουλου
Αντί άλλου σχολίου στη σχετική ανάρτησή του Evros-news.gr, παραθέτω την από 14-6-2017 επιστολή μου στο Δήμαρχο Αλεξανδρουπολης και τον Πρόεδρο του ΟΛΑ, η οποία έγινε με αφορμή την Εγκύκλιο 3113.6/28669/20-4-2017 του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Αλεξανδρούπολη 14 Ιουνίου 2017
ΠΡΟΣ :
- Το Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης κ. Ευάγγελο ΛΑΜΠΑΚΗ
- Τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο ΟΛΑ ΑΕ κ. Χρήστο ΔΟΥΚΑ
ΘΕΜΑ : ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΖΩΝΗΣ ΛΙΜΕΝΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΡΟ
Αρχικά, επιτρέψτε μου, να αναφέρω ένα σύντομο ιστορικό, «βαριά κληρονομιά», των δυο υπεραιωνόβιων Θεσμών του Ελληνικού Κράτους, που υπηρετείτε.
Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Ο Ελληνισμός, έχει μακρά αυτοδιοικητική παράδοση. Από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, με τα τοπικά συμβούλια και τους δημογέροντες που διαχειρίζονταν το μεγαλύτερο μέρος των ζητημάτων της καθημερινής ζωής μέχρι την ίδρυση του νεώτερου Ελληνικού Κράτους (Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας 1828), και την πρώτη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδος, υπήρχε το πνεύμα της Αυτοδιοίκησης με τον ορισμό δεκατριών ‘Επιτροπειών’.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ντροπιαστική εικόνα της παραλίας Αλεξανδρούπολης-Κουκουράβας: Κάντε υπομονή έρχεται η… ανάπλαση
Η «ληξιαρχική πράξη γέννησης» των σύγχρονων Ο.Τ.Α, έγινε επί Ελευθερίου Βενιζέλου με το Νόμο ΔΝΖ΄/1912 και την παραχώρηση ουσιαστικής αυτοδιοίκησης στους Δήμους και τις Κοινότητες.
Με τη διαχρονική εξέλιξη των Ο.Τ.Α, περάσαμε από τον «Καποδίστρια» (Ν. 2539/1997) στη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, τον «Καλλικράτη» (Ν. 3852/2010).
Στην Αλεξανδρούπολη, προέκυψε ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, με κύριο σκοπό τη δημιουργία και διαχείριση υποδομών για την παροχή στους πολίτες του, ποιοτικών υπηρεσιών, σε πάρα πολλούς τομείς, όπως του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, της υγείας, της παιδείας κοκ.
Λιμενικές Επιτροπές
Στην πατρίδα μας, την άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα, και ως γεωγραφικός χώρος και ως ιδέα, φυσικό επακόλουθο ήταν ο Θεσμός των Λιμενικών Επιτροπών να προηγηθεί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Με το 4/23 Ιανουαρίου 1834 Διάταγμα του Β. Όθωνα «Περί Οργανισμού των Λιμενίων Αρχών», όλα τα παράλια του Βασιλείου της Ελλάδος διαιρέθηκαν σε πέντε τμήματα.
Ο διάκριση των ‘Λιμενίων Αρχών’ σε ‘Λιμενικά Ταμεία’ (Διαχείριση, Εκμετάλλευση) και ‘Λιμενικές Αρχές’ (Αστυνόμευση) έγινε αργότερα με τους Νόμους ΡΚΘ/1866 και ΑΥΜΖ/1887, αντίστοιχα.
Με το Ν.2932/2001, σε δέκα μεγάλα λιμάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Αλεξανδρούπολης, οι Φορείς Διαχείρισης και Εκμετάλλευσής τους μετατράπηκαν από ΝΠΔΔ σε ‘ Οργανισμούς Λιμένα ’ Α.Ε.
Έτσι, προέκυψε ο Οργανισμός Λιμένα Αλεξανδρούπολης Α.Ε, με σκοπό τη δημιουργία και διαχείριση υποδομών για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στον τομέα της ναυτιλίας, όπως ελλιμενισμός πλοίων, διακίνηση επιβατών, οχημάτων και εμπορευμάτων (βλέπε αναλυτικά στο άρθρο εικοστό δεύτερο του Ν.2932 / 2001 – ΦΕΚ 145 Α / 2001 και την ΚΥΑ 8311 / 2003 – ΦΕΚ 1437 Β / 2003).
Και μια μικρή αναφορά, αλλά με μεγάλη σημασία για το θέμα μας, στο Λιμενικό Σώμα, το οποίο υπηρέτησα επί τριάντα χρόνια.
Λιμενικό Σώμα
Το Λιμενικό Σώμα, ιδρύθηκε το 1919 με το Ν.1753/1919 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Είναι ένοπλο, στρατιωτικά συντεταγμένο αστυνομικό σώμα, υπαγόμενο στις διατάξεις του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα ( Σ.Π.Κ ) με διπλή αποστολή :
- Τη διοίκηση της εμπορικής ναυτιλίας και
- Την αστυνόμευση όπως αυτή προσδιορίζεται από το Ν.Δ 444/1970 «Περί αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Σώματος και σχέσεων προς αρμοδιότητας των Σωμάτων Ασφαλείας» (ΦΕΚ 39 Α/ 16-2-1970).
Την αστυνόμευση σε όλο το θαλάσσιο χώρο (χωρικά ύδατα, λιμάνια κλπ), την ασκεί το Λιμενικό Σώμα.
Στους χερσαίους όμως χώρους, ασκεί αστυνόμευση μόνο :
- Εκεί που έχει καθοριστεί Χερσαία Ζώνη Λιμένα και
- Σε εξομοιουμένους με Ζώνη Λιμένα χώρους.
Η Χερσαία Ζώνη Λιμένα, καθορίζεται με τη διαδικασία που προβλέπει τα άρθρα 19 και 21 του Ν. 2971/2001.
Ο Εξομοιούμενος με Ζώνη Λιμένα χώρος, καθορίζεται με τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 28 του Ν. 2971/2001 και η ΚΥΑ 1028241 π.ε/2979 π.ε /Β 0010/13-4-2005 (ΦΕΚ 547 Β/22-4-2005).
Συνεπώς, η Ζώνη Λιμένα, κανονική ή εξομοιούμενη, έχει άμεση σχέση με την αστυνόμευσή της και τις αρμοδιότητες του Λιμενικού Σώματος. Άλλωστε, αυτός είναι και ο κύριος λόγος που με ωθεί να ασχολούμαι με το θέμα.
Στην πόλη μας, από το 1993, με αφορμή τη λειτουργία της «Λαϊκής αγοράς», στο χώρο κάτω από το Φάρο, ένα χώρο έξω από το κυρίως λιμάνι που προέκυψε από τις πολυετείς προσχώσεις και κατέληξε να είναι το «μήλον της έριδος», οι εκάστοτε εκπρόσωποι των δυο Θεσμών, άλλοτε βρέθηκαν αντίδικοι στις Δικαστικές αίθουσες, άλλοτε κοκορομάχησαν, άλλοτε διαπληκτίστηκαν, άλλοτε αγαπήθηκαν, άλλοτε εναγκαλίστηκαν, άλλοτε πανηγύρισαν, άλλοτε συσκέφτηκαν με τις συναρμόδιες υπηρεσίες, άλλοτε υπέγραψαν ’προγραμματικές συμβάσεις’, άλλοτε επικαλέστηκαν το ΤΑΙΠΕΔ, άλλοτε πήραν διαβεβαιώσεις από Υπουργούς, άλλοτε …
Βιώνω το πρόβλημα, υπηρεσιακά και μη, από τη γέννησή του μέχρι και σήμερα.
Το 2003, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης, στην αριθ. 388/2003 Απόφασή του, η οποία αφορούσε διένεξη σχετικά με τη χερσαία ζώνη του λιμένα, μεταξύ άλλων έγραφε, « … πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρμόδιοι φορείς ( Ελληνικό Δημόσιο, ΟΛΑ, Λιμεναρχείο κλπ) οφείλουν να ρυθμίσουν οριστικά τους χώρους δικαιοδοσίας τους ….». Ο ΟΛΑ ΑΕ, δυστυχώς, απαξίωσε αυτή την προτροπή.
Η ουσία είναι ότι πέρασαν τα χρόνια και τα προβλήματα, με το χώρο κάτω από το Φάρο και όχι μόνο, παραμένουν.
Σύμφωνα με το ‘γράμμα του νόμου’ ο χώρος κάτω από το Φάρο ανήκει στον ΟΛΑ ΑΕ, καθώς από το 1966 είναι χαρακτηρισμένος ως Ζώνη Λιμένα (ΦΕΚ 447Β/18-7-1966) αλλά ‘δικαιωματικά’ και ‘χρηστικά’ ανήκει στο Δήμο καθώς δεν εξυπηρετεί «λιμενικές δραστηριότητες».
Δυστυχώς, στο συγκεκριμένο πρόβλημα, οι δυο Θεσμοί, μέχρι σήμερα ηθελημένα ή άθελα, εν γνώσει ή εν αγνοία, δεν έδωσαν την δέουσα, οριστική και νομοθετικά κατοχυρωμένη λύση.
Μια λύση που ήταν και είναι μια «απλή διοικητική πράξη» αποχαρακτηρισμού του χώρου από Ζώνη λιμένα, σύμφωνα με τις διατάξεις άρθρου 17 του Α.Ν 2344/1940 μέχρι το 2001 και στη συνέχεια με το άρθρο 21 του Ν. 2971/2001.
Έτσι, τουλάχιστον στο θέμα αυτό, οι εκάστοτε Δήμαρχοι και Πρόεδροι, ίσως χωρίς να το ήθελαν απαξίωσαν τους Θεσμούς που υπηρετούσαν …. Και η απαξίωση των Θεσμών είναι η μεγαλύτερη ζημιά που μπορεί να υποστεί μια κοινωνία. Οι Θεσμοί είναι το θεμέλιό της.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα : Γιατί άλλοι Παραλιακοί Δήμοι βρήκαν τη λύση, στο ίδιο πρόβλημα, μέσα από τη διαδικασία τροποποίησης της Ζώνης Λιμένα; Ενδεικτικά σας παραθέτω μερικά ΦΕΚ : Καλαμάτα (539 Δ / 19-7-1999), Ηγουμενίτσα (876 Β / 28-6-2005), Ελευσίνα (111 / 27-5-2011) και Πάτρα (ΦΕΚ 45 Δ / 24-2-2017).
Σήμερα, με την Εγκύκλιο 3113.6/28669/20-4-2017 του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, καλείστε να δώσετε την πρέπουσα λύση.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2017
Σήμερα, λοιπόν δώστε τα χέρια και υλοποιείστε άμεσα την προτροπή του Υπουργείου. Αυτό, κάτι παραπάνω γνωρίζει …
Το γεγονός ότι δεν είναι αποδέκτες της Εγκυκλίου οι Οργανισμοί Λιμένα Πειραιά και Θεσσαλονίκης σημαίνει πολλά. Τα λιμάνια αυτά ήδη έχουν παραδοθεί σε ξένα funds. Τώρα, σε αυτά, άλλοι κάνουν κουμάντο.
Αποχαρακτηρίστε από Ζώνη λιμένα, το χώρο κάτω από το ΦΑΡΟ, εξετάστε και τα υπόλοιπα προβλήματα και κάθε Φορέας ας αναλάβει τα του οίκου του και τις ευθύνες του.
Με την ίδια Απόφαση είναι η ευκαιρία να διορθωθούν και δυο σοβαρά (νομικά και πραγματικά) λάθη του παρελθόντος με παράπλευρες οικονομικές επιπτώσεις (Απόφαση Γ.Γ. Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας – Θράκης Αριθ. 4244/16-7-2008 ΦΕΚ 369 ΑΑΠ/19-8-2008) : (α) Τα «Μαϊστρανά» και (β) Η επέκταση της θαλάσσιας Ζώνης λιμένα, μέχρι την «ισοβαθή των 30 μέτρων».
Αύριο ίσως είναι αργά.
Με τιμή
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)
