Ο κορυφαίος των κορυφαίων στον Έβρο, μιλάει για την εισαγωγή του στα ΑΕΙ

Ο κορυφαίος των κορυφαίων στον Έβρο, μιλάει για την εισαγωγή του στα ΑΕΙ

Την κορυφαία επίδοση στον Έβρο και μία από τις κορυφαίες επιδόσεις σε όλη την Ελλάδα, κατάφερε να πετύχει ο Ανδρέας Κακολύρης από την Αλεξανδρούπολη, ο οποίος συγκέντρωσε στις πανελλαδικές εξετάσεις 19.374 μόρια, με αποτέλεσμα να εισαχθεί στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Ο Ανδρέας ξεκινά σε λίγες βδομάδες τη φοιτητική του ζωή, σε μία σχολή – πρόκληση και μοιράστηκε με την εφημερίδα του νομού μας «ΓΝΩΜΗ» τόσο το πρόγραμμα που ακολουθούσε ως μαθητής και υποψήφιος, όσο και τα όνειρα και τις προσδοκίες του για το μέλλον.

– Τι μπορεί να σημαίνει για σένα η κορυφαία επίδοση μεταξύ των επιτυχόντων του Έβρου και αυτή η πρωτιά;

Σίγουρα η κορυφαία επίδοση στον Έβρο ήταν μία μεγάλη επιτυχία. Βέβαια από μόνη της δεν σημαίνει τίποτα, αφού ο πραγματικός στόχος του καθενός είναι να περάσει στο τμήμα της επιλογής του. Ωστόσο δεν παύει να είναι κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα, ειδικά σε μία χρονιά που τα θέματα θεωρήθηκαν αυξημένης δυσκολίας.

– Πώς και με ποια κριτήρια επέλεξες τη σχολή ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών στην Αθήνα;

Ίσως από τα πιο δύσκολα μέρη της όλης διαδικασίας ήταν η επιλογή της κατάλληλης σχολής. Το τμήμα ΗΜΜΥ στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο είναι μια σχολή με ευρύτητα αντικειμένων, καθώς συνδυάζει τα μαθηματικά, έναν τομέα που με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως, τους υπολογιστές και τη φυσική. Το ΕΜΠ εξακολουθεί να διακρίνεται παγκοσμίως και να θεωρείται ένα από τα κορυφαία ιδρύματα με αποτέλεσμα ακόμα και σε εποχές σαν τις σημερινές οι απόφοιτοί του, ιδιαίτερα από τη συγκεκριμένη σχολή να έχουν αρκετά καλές εργασιακές προοπτικές.

–  Τι ήταν αυτό που αποκαλούμε «μυστικό της επιτυχίας» στο διάβασμά σου.

Αν υπήρχε όντως κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί το μυστικό της επιτυχίας τότε αυτό θα ήταν να προσπαθεί να κάνει πιο ποιοτικό τον χρόνο που διαθέτει για μελέτη, δηλαδή να αφιερώνει όλη του την προσοχή για όσο χρόνο μπορεί και να κάνει διάλειμμα όποτε νιώθει ότι το χρειάζεται. Η συμβουλή μου λοιπόν είναι ότι χρειάζεται σύστημα και μεθοδικότητα.

–  Πώς κυλούσε μια συνηθισμένη μέρα κατά την τελευταία σχολική χρονιά; Υπήρχαν περιθώρια και για άλλες ασχολίες πέρα από το διάβασμα;

Το πρόγραμμα ήταν αρκετά ξεκάθαρο τις καθημερινές. Επιστροφή από το σχολείο, μία- μιάμιση ώρα για ξεκούραση και στη συνέχεια διάβασμα μέχρι τις 11. Υπερβολές στο διάβασμα γενικά δεν χρειάζονται, γιατί κουράζουν περισσότερο από όσο ωφελούν. Τα Σαββατοκύριακα, διάβασμα από το πρωί και το βράδυ, έξοδος με φίλους. Τη μόνη φορά που δεν βγήκα ήταν το Σάββατο πριν από τις Πανελλήνιες, γιατί μάλλον θα ήταν υπερβολή. Χρόνος για άλλες ασχολίες δεν υπήρχε πολύς, πέρα από συζήτηση και λίγη τηλεόραση με την οικογένεια, μετά το τέλος του διαβάσματος.

–  Τι προσδοκίες έχεις από το νέο σου ξεκίνημα στην (φοιτητική σου) ζωή αλλά και από τη νέα σου σχολή;

Οι προσδοκίες μου εξακολουθούν να είναι οι ίδιες που ήταν και πάντα, δηλαδή το να γίνω όσο το δυνατόν καλύτερος σε όποιο αντικείμενο επιλέξω. Πιστεύω ότι επειδή η σχολή είναι αρκετά υψηλόβαθμη, προσελκύει άτομα με παρόμοιες φιλοδοξίες και όνειρα, με τα οποία θα μπορέσω τόσο να συνεργαστώ όσο και να συναγωνιστώ. Πέρα από αυτό, η φοιτητική ζωή με την έννοια της διασκέδασης δεν αποτελεί προτεραιότητα για εμένα, ιδιαίτερα τώρα που οι απαιτήσεις αυξάνονται. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πανελλήνιες δεν είναι παρά μόνο το ξεκίνημα. Θα αξιοποιήσω βέβαια τις επιλογές ψυχαγωγίας που παρέχει μία πόλη σαν την Αθήνα, αλλά ο στόχος μου εξακολουθεί να είναι ένας και πολύ συγκεκριμένος.

-Υπάρχουν αρκετοί νέοι και δη επιστήμονες, που επιλέγουν να ψάξουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Τι έχεις να πεις εσύ για αυτό το φαινόμενο κι αν ενδέχεται να εξετάσεις κάτι ανάλογο στο μέλλον;

Πιστεύω ότι το φαινόμενο αυτό είναι αναμενόμενο σε περιόδους οικονομικής κρίσης και ανεργίας και προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα θετικό γεγονός, αφού στερεί τη χώρα από πολύτιμο, αλλά ταυτόχρονα, αναξιοποίητο κεφάλαιο. Υπάρχει μια αναντιστοιχία ανάμεσα στα προσόντα των νέων και στις ευκαιρίες που τους προσφέρονται. Αυτό που θα ήταν αρνητικό θα ήταν να σπαταλήσουν τα παραγωγικά τους χρόνια χωρίς να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες τους. Δεν σας κρύβω ότι και εγώ στο μέλλον αν βρεθώ σε παρόμοια κατάσταση θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά. Όταν μάλιστα η εργασία στο εξωτερικό συνήθως συνδυάζεται με καλύτερες απολαβές, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ενασχόληση με σύγχρονα και καινοτόμα αντικείμενα, τότε τη θεωρώ μια αρκετά δελεαστική προοπτική.

Πηγή: gnomionline.gr