Όταν τον Μάιο του 2017, πριν ενάμισι χρόνο περίπου, βγήκε στον “αέρα” το Evros-news.gr, κάποιος που γνώριζε πολύ καλά όσα συμβαίνουν στην Αλεξανδρούπολη και την περιοχή γενικότερα στον χώρο των ΜΜΕ, μου είχε δώσει μια… συμβουλή. Ξεκίνα και προχώρα, αλλά να ξέρεις ότι κάποιοι αν δουν να αναπτύσσεις δυναμική ως σάιτ, θα προσπαθήσουν να σε πλησιάσουν ώστε να μπορέσουν με τον δικό τους τρόπο, να σε ελέγξουν.
Μην… μπλέξεις λοιπόν με κανέναν απ’ τους υπάρχοντες, γιατί όποιος μπλέκει με τα σκατά, πέφτει και ο ίδιος μέσα. Μου τα είπε δυο και τρεις φορές ο άνθρωπος, τον άκουγα με προσοχή, συγκράτησα και τα ονόματα (δυο-τρία ήταν, όχι περισσότερα), είναι αλήθεια ότι πρόσεχα, αλλά επειδή είμαι… χοντροκέφαλος (όπως μου είχε πει στο γραφείο του ένας… συγχωρεμένος μεγαλοπαράγοντας του ποδοσφαίρου που με κάλεσε να μιλήσουμε για την ομάδα, αλλά άπλωσε και καμιά 70αριά χιλιάδες ευρώ και έπαθε… σοκ όταν του απάντησα αρνητικά) και νομίζω πως τα ξέρω όλα-τί “κορυφαίος” θα ήμουν άλλωστε-έκανα το λάθος. Κι εμπιστεύθηκα τελικά τα… σκατά και κάποιον συγκεκριμένα, επειδή νόμισα ότι τα παντελόνια δεν τα φοράει μόνο για να μην κρυώνουν τα πόδια του.
Αυτός λοιπόν, επειδή με θεωρούσε “κορυφαίο”, αποφάσισε να ξεκινήσουμε αρχικά μια… χαλαρή συνεργασία μαζί. Τότε είναι που γνώρισα και τον… διαχρονικό νταβατζή της Αλεξανδρούπολης. Μου τον γνώρισε συγκεκριμένα αυτός που δήλωνε των ίδιων απόψεων και της ίδιας αποφασιστικότητας με εμένα τον “κορυφαίο”. Ότι δηλαδή το σλόγκαν που έχει το Evros-news.gr, ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ… ΟΛΑ, τον εκφράζει και “προχώρα να τους ξεσκίσουμε στην κριτική όλους”. Ανεξάρτητα από κόμματα, προσωπικές γνωριμίες και συμπάθειςς;. Τα έλεγε, τα έλεγε και εγώ ο ηλίθιος τα πίστεψα. Καλά να πάθω. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που εμπιστεύομαι άνθρωπο, του ανοίγω την ψυχή μου και στο τέλος… στραπατσάρομαι ψυχολογικά. Αυτή την φορά μου έμειναν ως… ενθύμιο και δυο σοβαρές εγχειρήσεις στο μάτι, αφού όπως μου είπε ο γιατρός, από την έντονη συναισθηματική φόρτιση, την “πίεση” και το στρες ξεκίνησαν όλα, ήρθε και ένα τρακάρισμα και το κακό έγινε. Αλλά έτσι είναι στη ζωή. Τα λάθη (και οι μαλ…) πληρώνονται ακριβά.
Τότε λοιπόν γνώρισα από κοντά και τον “κολλητό” του, τον… διαχρονικό νταβατζή της Αλεξανδρούπολης. Τον άκουγα και τον έβλεπα βέβαια, αλλά δεν πίστευα ότι επί χρόνια τον “προσκυνούν” όλοι, πουλάει με πολύ μεγάλη ευκολία εκδούλευση και… φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αξιοποιεί την υπερτιμημένη φήμη και το προφίλ που έξυπνα δημιούργησε και φυσικά τα κονομάει. Άκουγα για παράδειγμα από τοπικό βουλευτή, όχι των μεγάλων κομμάτων, να μου λέει ότι τον “δάγκωνε” δυνατά για να του γράφει τις ομιλίες και τις ερωτήσεις στην Βουλή, με το αζημίωτο (το πολύ αζημίωτο) φυσικά. Μου έλεγε άνθρωπος που τον γνώριζε, ότι την…κωλοτούμπα την κάνει πολύ πιο άνετα και εύκολα απ’ τον… Ιωάννη Μελισσανίδη και όχι μόνο προσγειώνεται όρθιος, αλλά και με γεμάτες τις τσέπες.
Έμαθα, κατόπιν εορτής, ότι πλευρίζει υποψήφιους δημάρχους, νομάρχες παλαιότερα, Περιφερειάρχες τώρα, βουλευτές και τους πείθει ότι αυτός είναι η… αυθεντία. Πουλάει την πραμάτεια του, κυρίως δράση στο παρασκήνιο, ίντριγκες, προβοκάτσιες και μεθοδεύσεις, που μπορούν να τους βοηθήσουν να πετύχουν τον στόχο τους. Πως κάνουν στις ελληνικές ταινίες όσοι παίζουν τον… παπά. “Παραμύθι” πουλάνε και αυτοί, χοντρό παραμύθι αυτός ως κορυφαίος… παπατζής. Αλλά φυσικά όπως και στις ελληνικές ταινίες, έτσι και αυτός τα κονομάει χοντρά.
Αυτός λοιπόν, πολύ έξυπνα οφείλω να ομολογήσω τώρα, γιατί τότε με “τύφλωνε” ο… φίλος του “κορυφαίου” και δεν το αντιλήφθηκα, μου έκανε… επίθεση φιλίας. Μου εξασφάλισε, αν και καινούργιο σάιτ στην περιοχή που είχε όμως ήδη αναπτύξει σημαντική δυναμική, μια μικρούλα διαφημιστική καταχώριση, την οποία βέβαια πήραν και όλα τα υπόλοιπα σάιτ. Εγώ όμως θεώρησα πως επειδή βρισκόμουν στο ξεκίνημα, δεν έπρεπε να έχω τέτοιες απαιτήσεις. Γι’ αυτό και τηλεφώνησα να τον ευχαριστήσω. Ψίχουλα μπροστά στις “αρπαχτές” του ίδιου, οι οποίες προστίθενται στον μισθό του δημοσίου υπαλλήλου και είναι φυσικά πολύ μεγαλύτερες, αλλά αχάριστος δεν ήθελα να είμαι στην προκειμένη περίπτωση.
Αποδείχθηκε ότι το “σχέδιο”, που εγώ, ο υποτίθεται “κορυφαίος”, δεν το πήρα χαμπάρι, σε στενή συνεργασία με αυτόν που μου παρίστανε τον φίλο και με αποθέωνε, όχι μόνο στις προσωπικές μας συζητήσεις αλλά και δημόσια, εξελίσσονταν πολύ καλά. Το κατάλαβα όταν ξεκίνησαν τα… έμμεσα μηνύματα. “Ξέρεις, ο τάδε θίχτηκε από όσα έγραψες και έχει έτοιμες ήδη τις μηνύσεις και τις αγωγές. Πρόσεχε γιατί θα μπλέξεις. Κι αυτός δεν αστεύεται”, την μία φορά. “Μου τηλεφώνησε ο τάδε και μου είπε ότι ετοιμάζει έναν φάκελο με μηνύσεις, που θα σε γονατίσουν”, την άλλη.
Για να τα λέμε και να τα γράφουμε όλα, η γυναίκα μου, το Χριστινάκι, που πάντα μου γκρίνιαζε ότι εμπιστεύομαι ανθρώπους εύκολα, βοηθάω όσο μπορώ και τα δίνω όλα επειδή κρίνω απ’ τον εαυτό μου και στο τέλος στραπατσάρομαι, μου το είχε πει: “Πρόσεχε, γιατί έβαλα στο google το όνομα αυτού που σου κάνει τον φίλο και μου έβγαλε ένα… κατεβατό από κάτι εβρίτικα σάιτ που γράφουν πολλά και διάφορα εναντίον του”, αλλά η απάντηση μου ήταν ότι αυτά τα ξέρω, όμως τώρα μου εμφανίζει διαφορετικό πρόσωπο και θα πρέπει να άλλαξε.
Στο μεταξύ οι… φιλικές συστάσεις συνεχίζονταν. “Ξέρεις, ο τάδε μου έλεγε πως του αρέσει το σάιτ και μπορεί να πάρεις και καμιά διαφημισούλα” μου έστελνε το “μήνυμα”, αλλά εγώ εκεί. Να ακολουθώ αυτό που πίστευα και να γράφω για σκάνδαλα στο parking του λιμανιού, για απ’ ευθείας αναθέσεις και για πολλά ακόμα. Την ίδια στιγμή άλλωστε συζητούσαμε, με τον φίλο του “κορυφαίου”, να εδραιώσουμε σε μονιμότερη βάση τη συνεργασία μας. Αφιλοκερδώς εντελώς εκ μέρους μου, να το ξεκαθαρίσω. Απλά θεωρούσα ότι θα ήταν καλό για ένα καινούργιο σάιτ, σαν το Evros-news.gr, να έχει και τοπική καθημερινή παρουσία, εκτός από τις “εμφανίσεις” σε αθηναϊκά ΜΜΕ που μας αναπαρήγαγαν.
Τότε εμφανίστηκε η… χοντρόμυγα. Που έχοντας τεράστια εμπειρία στην περιοχή και γνωρίζοντας άριστα πρόσωπα και πράγματα, ήταν σίγουρος πως αυτό δεν μπορεί να… προχωρήσει. Γιατί εγώ παθαίνω…παράκρουση (αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιούν όσοι δεν μπορούν να με ελέγξουν με οποιονδήποτε τρόπο) και ο άλλος έχει πολλές “δεσμεύσεις”. Κάθε μήνα “είναι πολλά τα λεφτά Άρη” που έλεγε και ο Καλογήρου και στο πρώτο τηλεφώνημα που θα γίνει, θα ακούσω κανένα “μην ασχολείσαι με τον τάδε γιατί… διοικεί την πόλη” και εκεί θα τελειώσουν όλα. Που το ήξερε; Ούτε ο φίλος του, η “Πυθία” να ήταν. Εκεί λοιπόν τελείωσαν όλα και άρχισε ο προσωπικός “γολγοθάς” των εγχειρήσεων.
Κατάφερα όμως, χάρη στο Χριστινάκι μου που τράβηξε και το μεγαλύτερο.. λούκι, αλλά και τα δυο παιδιά μου, να μείνω όρθιος και το Evros-news.gr, χάρη στην δική σας τεράστια και συγκινητική στήριξη να “εκτοξευθεί” και ΝΑΙ, να είναι το κορυφαίο ενημερωτικό σάιτ αυτή την στιγμή στον Έβρο και την Θράκη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να προσπαθούν ορισμένοι να το αντιγράψουν στο στυλ γραφής, επιλογών και πολλών ακόμα καινούργιων πραγμάτων που έφερε στα τοπικά ΜΜΕ. Χωρίς επιτυχία φυσικά, γιατί είναι απλά… κακές απομιμήσεις.
Τελικά σταμάτησε ακόμα και η περιοδική συνεργασία και οι… δημοτικές διαφημίσεις συνεχίστηκαν κανονικά. Με εκατοντάδες, αλλά και χιλιάδες ευρώ. Άκουγα, καθημερινά σχεδόν, όσους έκανα κριτική και αναδείκνυα θέματα τους, να βγαίνουν και να βρίζουν “φωτογραφίζοντας” εμένα και το σάιτ και αυτός να το… βουλώνει. Να μην αρθρώνει έστω μια λέξη, για έναν άνθρωπο που επί μήνες συζητούσε καθημερινά και ήξερε τις απόψεις και τον ρόλο του. Όταν είσαι… μπουκωμένος άλλωστε, δεν είναι και εύκολο να ανοίξεις το στόμα σου και να αντιμιλήσεις σε αυτόν που σε… ταίζει.
Όχι, προσωπικά δεν αισθάνομαι “προδωμένος”. Δεν είναι όπως σας είπα πρώτη φορά που τρώω τα μούτρα μου γιατί εμπιστεύθηκα ανθρώπους και “προδώθηκα”. Γιατί αποδείχθηκε ότι δεν άγγιζε τον κόπο. Γιατί κατάλαβα ότι είναι… λειψάρχιδες, όπως έλεγε για παρόμοια άτομα ένας πολιτικός που έφτασε σε ανώτατο πολιτειακό αξίωμα και κουβεντιάζω μαζί του καμιά φορά. Εγώ βέβαια, τον φίλο του “κορυφαίου”, λίγους μήνες τον γνώρισα από κοντά.
Στενοχωριέμαι όμως γιατί σε ανθρώπους οι οποίοι ήταν γνωστοί και φίλοι του χρόνια και τον ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΑΝ χοντρά, είτε τον έκαναν αυτό που είναι, είτε του συμπαραστάθηκαν σε δύσκολες στιγμές του, φέρθηκε φοβερά αχάριστα. Αλλά όπως λέει και το γνωστό: “ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχάριστου”. Ο άνθρωπος που τον πήρε απ’ το… τίποτα και τον καθιέρωσε στον χώρο, έγινε ξαφνικά… χοντρόμυγα. Στον άλλον που του συμπαραστάθηκε όταν όλοι τον είχαν ξεχάσει, δεν του τηλεφώνησε επί μήνες. Εμένα δεν θα “πουλούσε”;
Τώρα λοιπόν με τον κολλητό” του, τον διαχρονικό… νταβατζή της Αλεξανδρούπολης, έχει το θράσος να με ειρωνεύεται και “κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια” να αφήνει υπόνοιες, παριστάνοντας και τον τιμητή. Γιατί απλά δεν μπόρεσαν να με… ελέγξουν ιαι να με βάλουν στον… ίσιο δρόμο. Αν το αποδεχόμενουν, σίγουρα θα ήμουν κερδισμένος και θα είχαν γεμίσει και οι τραπεζικοί μκου λογαριασμοί ενδεχομένως. Μπορεί να άλλαζα και το SKODA Fabia, που έχει ακόμα εκείνες τις επισκευασμένες πόρτες μπρος και πίσω, τις οποίες είχαν σχεδόν… διαλύσει ένα βράδυ στην Αθήνα κάτι… εύσωμα παιδιά με μηχανές, επειδή “τα βάζω με τον πρόεδρο”.
Γράφουν λοιπόν για… μπιτσόμπαρα και διαφημίσεις που έχει το Evros-news.gr και μας προτείνουν να διαφημίσουμε και δικηγορικά γραφεία. Προσπαθώντας όπως προανέφερα να μας αντιγράψουν, αλλά το κάνουν φυσικά με απογοητευτικό τρόπο. Η απάντηση μου είναι: Ότι διαφημίζουμε, το κάνουμε δημόσια και κόβουμε και τιμολόγιο. Ούτε… μαύρα και κάτω απ’ το τραπέζι, ούτε με συμβάσεις για δουλειές που δεν κάνουμε, ώστε με τον τρόπο αυτό να πληρώνονται τα… φιλαράκια επειδή έχουν κώλλυμα λόγω δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας.
Και διαφήμιση (την δεύτερη πιο ακριβοπληρωμένη επειδή λήφθηκε υπόψη το gooogle analytics για την “επισκεψιμότητα”) πήρε το Evros-news.gr από την ΤΙΕΔΑ για τη Γιορτή Κρασιού, της οποίας τον Πρόεδρο Τριαντάφυλλο Αρβανιτίδη έχουμε… περάσει γενεές δεκατέσσερις, όπως και τον δήμαρχο Βαγγέλή Λαμπάκη. Συγχρόνως όμως αναδείξαμε το περιβόητο θέμα με το κόστος της συναυλίας του Γιάννη Πάριου στην Αλεξανδρούπολη και την Χίο. Ας μας δείξει αυτός μια φορά-έστω μια φορά- που έκανε κριτική στον Βαγγέλη Λαμπάκη για παράδειγμα. Ή στον Γιώργο Ντόλιο επίσης.
Τον αφήνουμε λοιπόν με τον τωρινό του (μπορεί αν του ζητήσουν οι… χορηγοί να τον “πουλήσει” και αυτόν όπως έκανε με εμένα ή τον “ποιητή”) “κολλητό”, να βράζουν στο ζουμί τους και να… αγχώνονται, γιατί δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν πλήρως το μιντιακό αλλά και πολιτικό τοπίο στην περιοχή. Ήρθαμε και τους… χαλάσαμε την σούπα. Με τον φίλο του… διαχρονικό νταβατζή της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος την θεωρεί κάτι σαν το Λουξεμβούργο, το οποίο για όσους δεν το γνωρίζουν αποκαλείται το… Μεγάλο Δουκάτο. Οι δυο τους λοιπόν θέλουν μια πόλη γεμάτη Από στολίδια και φυσικά θεσμικούς έτοιμους να… προσκυνήσουν στην αυθεντία τους.
Υ.Γ1: Τζάμπα αγχώθηκες φίλε του “κορυφαίου” για την βασική διαφήμιση του σάιτ και γιατί δεν… κατέβαινε το μπιτσόμπαρο (που παρεπιμπόντως διαφημίζεται και σε άλλα σάιτ του Έβρου) ενώ τελείωσε το καλοκαίρι. Όπως βλέπεις, ήρθε η κορυφαία εταιρεία γεωργικών μηχανημάτων AGROTECH s.a Μποζατζίδης-Μητσιολίδης να διαφημιστεί εκεί. Τί “κορυφαίοι” θα είμαστε άλλωστε, αν δεν μας επέλεγε η κορυφαία στον χώρο της αντιπρόσωπος και της JOHN DEERE. Λες κάτι να… κρύβεται και πίσω από αυτή; Αλλά είπαμε. Όταν “κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότριᔨ…
Υ.Γ2: Α, ρε… χοντρόμυγα. Ποιούς ανθρώπους ευεργέτησες. Για σένα στενοχωριέμαι περισσότερο.
Υ.Γ3: Βλέπω φίλε του “κορυφαίου” μαθαίνεις από τον διαχρονικό νταβατζή της Αλεξανδρούπολης. Άρχισες και εσύ τα τηλέφωνα, προτείνοντας σε κάποιους να είναι υποψήφιοι με τον… δήμαρχο της καρδιάς σου.
Υ.Γ4: Καταλαβαίνω γιατί στηρίζετε και εσύ και ο διαχρονικός νταβατζής της Αλεξανδρούπολης τον… δήμαρχο της καρδιάς σου. Θέλετε την πόλη ένα Μεγάλο Δουκάτο, γεμάτη Από στολίδια. Γι’ αυτό το κάνετε και όχι για τα… εντάλματα πληρωμής από ΔΕΥΑΑ και άλλες δημοτικές εταιρείες.
Υ.Γ5: Σ’ αυτό το… κωλοεπάγγελμα, όπου ο καλύτερος σκότωσε τη μάνα του (όπως σωστά έλεγε ο συγχωρεμένος Κακαουνάκης για μας τους δημοσιογράφους), έχω δει “συναδέρφους” να τα αρπάζουν χοντρά, αλλά τουλάχιστον δεν έκαναν και τους… τιμητές των άλλων από πάνω. Φίλε του “κορυφαίου”.
Υ.Γ6: Συγνώμη από όσους διαβάζουν, αλλά αυτή η διπλή εγχείρηση στο δεξί μάτι άφησε… κουσούρι και μερικές φορές δεν βλέπω καλά. Νομίζω ότι γράφω πεζά γράμματα, ενώ χρησιμοποιοώ τα κεφαλαία. Αν έγινε και σ’ αυτό το κείμενο κάτι τέτοιο, αυτό φταίει.
Κώστας Πιτιακούδης
