Το τελευταίο αντίο είπαν χθες συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, στον καθηγητή Ψυχιατρικής-Παιδοψυχιατρικής, Παναγιώτη Σακελλαρόπουλο, που άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 92 ετών, αφήνοντας πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη.
Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Καλλιθέας Αττικής και η ταφή του έγινε το μεσημέρι στο Χρισσό Φωκίδας, τόπο καταγωγής του εκλιπόντος. Μόνο που με εξαίρεση κάποιους συναδέρφους του καθηγητές στην Ιατρική Σχολή Αλεξανδρούπολης και αντιπροσωπεία των εργαζομένων με τους οποίους συνεργάστηκε, υπήρχε απουσία θεσμικών εκπροσώπων του νομού Έβρου, στον οποίο και προσέφερε αρκετά όσα χρόνια βρισκόταν στην Ιατρική Σχολή του ΔΠΘ.
Κάτι που επεσήμανε με ανάρτηση του ο πρώην υφυπουργός και βουλευτής Έβρου Άκης Γεροντόπουλος, ο οποίος και παρέστη στην κηδεία του διακεκριμένου καθηγητή. Όπως έγραψε:
“Αποχαιρετήσαμε χθες τον καθηγητή ψυχιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θρακης, Παναγιώτη Σακελλαρόπουλο.
Από το 1985 που εξέλεγη καθηγητής έβαλε τα θεμέλια για τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση στο νομό Έβρου με την προώθηση της εξωνοσοκομειακής περίθαλψης.
Δημιούργησε κινητές μονάδες ψυχιατρικής περίθαλψης υπαίθρου και θεραπευτικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς απο την Σαμοθράκη εως τα Δίκαια καθώς επίσης και κέντρα ψυχικής υγείας σε Αλεξανδρούπολη και Ορεστιάδα. Παράλληλα οργάνωσε το ψυχιατρικό τμήμα στο νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης ως κλινική ανοιχτών θυρών.
Έχω συνεργαστεί μαζί του, γνώρισα το πάθος του για τον ασθενή και την ένταση με την οποία διεκδικούσε για τον Έβρο και τη Θράκη.
Υ.Γ. Επειδή η προσφορά του στον τόπο μας υπήρξε μεγάλη θα περίμενα κάποια έστω μικρή εκπροσώπιση των πολιτικών αρχών του νομού μας”.
Ποιός ήταν ο εκλιπών καθηγητής Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος
Ο Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία από το 1954 έως το 1961 σε πανεπιστημιακά κέντρα και τμήματα νευρολογίας, ψυχιατρικής και παιδοψυχιατρικής. Ψυχίατρος και ψυχαναλυτής υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ενώσεως και διαφόρων ελληνικών, γαλλικών και διεθνών εταιριών ψυχιατρικής, παιδοψυχιατρικής και ψυχικής υγιεινής. Το 1985 εκλέχτηκε Καθηγητής Ψυχιατρικής– Παιδοψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Από το 1974 και μετά εργάστηκε σε επιτροπές μελέτης και ομάδες εργασίας των Υπουργείων Παιδείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών σχετικές με την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, την μεταπτυχιακή ειδίκευση και τη νομοθεσία για την περίθαλψη των ατόμων με ψυχικές διαταραχές. Με αντίστοιχα θέματα ασχολήθηκε στο φορέα του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας (1977), του Ινστιτούτου Κοινωνικής Ψυχιατρικής (1978), της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας (1983) , και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης και άλλων ελληνικών και ξένων επιστημονικών οργανώσεων.
Διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία μίας σύγχρονης ψυχιατρικής σκέψης με παραμέτρους κοινωνικές, ψυχολογικές και ψυχαναλυτικές, συμβάλλοντας στην ψυχιατρική μεταρρύθμιση θεωρητικά και πρακτικά. Από το 1984 συμμετείχε σε μια σειρά από επιτροπές, ευρωπαϊκές και ελληνικές για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση στην Ελλάδα.
