Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές σε όλους και πολύχρονοι ο Χρήστος και η Χριστίνα που γιόρταζαν χθες. Υγεία, υγεία, υγεία και πάλι υγεία σε όλους. Τα υπόλοιπα παλεύονται και οι δυσκολίες αργά ή γρήγορα, εύκολα ή δύσκολα, ξεπερνιούνται κάποια στιγμή.
Σήμερα είπα να ασχοληθώ με τα όσα συμβαίνουν ή αναμένονται να συμβούν στον δήμο Διδυμοτείχου. Θα το έκανα έτσι και αλλιώς, απλά οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες στον δήμο Αλεξανδρούπολης, με τις προεκλογικές κινήσεις να είναι συνεχείς και μας απορρόφησαν. Ήθελα επίσης να συγκεντρώσω και αρκετές πληροφορίες για τα όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, αλλά κυρίως στο παρασκήνιο της “πόλης των κάστρων” και μετά να σας τις παρουσιάσω.
Αυτό τον όμορφο τόπο, τον πιο ιστορικό όλης της Θράκης, με τεράστια ιστορία, σπουδαίο πολιτισμό, μια κοινωνία που ήταν διαχρονικά πολυπολιτισμική, με χριστιανούς, μουσουλμάνους, Έλληνες, Αρμένους, Εβραίους, να ζουν επί αιώνες αρμονικά. Μια πόλη και μια περιφέρεια της με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, κυρίως τουριστικής, που όμως όχι μόνο δεν κάνει βήματα μπροστά, αλλά ούτε καν μένει στάσιμη. Δυστυχώς τα βήματα της είναι προς τα πίσω.
Ούτε καν στάσιμη κατάσταση, αλλά βήματα προς τα πίσω
Γι’ αυτό και οι δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Μαίου είναι πολύ σημαντικές και η έκβαση τους καθοριστική, αφού αν δεν αλλάξει η κατάσταση και δεν ξεφύγει απ’ το τέλμα που βρίσκεται, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο γνωστό “περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις”. Γιατί ο κίνδυνος να γίνει από δήμος σε λίγα χρόνια… χωριό η πάλαι ποτέ πρωτεύουσα του Βυζαντίου, δεν απέχει και πολύ απ’ την σκληρή πραγματικότητα.
Μια πόλη με Νοσοκομείο, έδρα Μεραρχίας, με Σχολή Αστυφυλάκων, με ΤΕΙ Νοσηλευτικής, έδρα Μητρόπολης, με εργοστάσιο της κορυφαίας αυτή την στιγμή γαλακτοβιομηχανίας της Θράκης αλλά και της Βόρειας Ελλάδας, της ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ, όχι απλά κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αλλά είναι μονίμως στην φθορά. Γι’ αυτό και όλοι συμφωνούν πως… κάτι πρέπει επιτέλους να γίνει. Κάτι ν’ αλλάξει.
Μια αρχή μπορεί λοιπόν μπορεί να είναι η νέα δημοτική της αρχή. Να υπάρξει ένας επικεφαλής μιας ομάδας που θα έχει όραμα για την πόλη, να ετοιμάσει σχέδιο, να γνωρίζει άριστα τα προβλήματα της, να ξέρει πως θα τα λύσει και κυρίως να μην είναι μέρος του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά μέρος της λύσης που πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να δοθεί.
Δεν θα έχει τέσσερις σημαντικούς συνεργάτες του ο Πατσουρίδης
Πως έχουν μέχρι αυτή την στιγμή τα πράγματα στο προεκλογικό τοπίο του δήμου Διδυμοτείχου; Ο νυν δήμαρχος Παρασκευάς Πατσουρίδης δεν έχει ακόμα ανακοινώσει αν θα είναι ξανά υποψήφιος και μετά από 9 χρόνια αποτυχημένης θητείας, θελήσει να παραμείνει δήμαρχος για άλλα τέσσερα. Δεν γνωρίζω προσωπικά την πρόθεση του, αν και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν πως θέλει να εκλεγεί για τρίτη φορά.
Το σίγουρο είναι πως αν τελικά ξαναθέσει υποψηφιότητα, δεν θα έχει σίγουρα δίπλα του τέσσερις ανθρώπους οι οποίοι τον είχαν βοηθήσει σημαντικά στις δυο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, φέρνοντας του αρκετές ψήφους. Αναφέρομαι στον συγχωρεμένο Νίκο Καμάργιο, τον πρώην Αντιδήμαρχο του Δημήτρη Κεσόγλου που αποστασιοποιήθηκε πολύ καιρό τώρα.
Επίσης η πρώην Αντιδήμαρχος του Τάσος Κελεσίδης, ο οποίος παραιτήθηκε λόγω ενός προβλήματος υγείας και δεν θα ξαναθέσει υποψηφιότητα, αλλά και ο φίλος μου Αντιδήμαρχος Γιάννης Τοπαλούδης. Έτσι και αλλιώς γνωρίζω πως δεν ήταν… ζεστός να ξαναθέσει υποψηφιότητα και μετά το τραγικό χτύπημα της μοίρας με τον θάνατο της κορούλας του Ελένης, είναι δεδομένο πως δεν πρόκειται να ξαναδιεκδικήσει την εκλογή του.
Υπάρχουν και άλλοι σίγουρα, που βλέποντας την άσχημη κατάσταση του δήμου, στην πόλη και τα χωριά, σκέφτονται-αν δεν έχουν ήδη αποφασίσει-να μην είναι υποψήφιοι τον Μάιο και να αφήσουν άδειες τις καρέκλες δίπλα του, όπως βλέπετε και στην χαρακτηριστική φωτογραφία. Πως θα τους αντικαταστήσει όλους αυτούς ο κ.Πατσουρίδης; Αν επαναλαμβάνω αποφασίσει να είναι πάλι υποψήφιος δήμαρχος; Με την “εικόνα” που έχει δημιουργήσει εναντίον του, ποιος νεοεισερχόμενος στα αυτοδιοικητικά θα ήταν υποψήφιος του; Ποιον λόγο θα είχε;
Ξέρω έναν λόγο και μάλιστα πολύ… πειστικό, αλλά ας μην τον αναφέρω και τρέχουμε σε τίποτα δικαστήρια. Τέλος πάντων. Η άποψη μου είναι πως ο κ.Πατσουρίδης θα πρέπει να σκεφθεί πολύ σοβαρά, αν όχι ν’ αποφασίσει, την αποχώρηση του. Τα 9 χρόνια είναι πάρα πολλά, αρκετό κακό έκανε στην πόλη με την αναβλητικότητα του, την φοβία του, την έλλειψη ιδεών, προγραμματισμού, συγκεκριμένης στρατηγικής και απουσία δυναμικής διεκδίκησης.
Άλλαξε κάτι απ’ τις δυο προηγούμενες
φορές για τον Χρήστο Τοκαμάνη;
Πάμε τώρα στους άλλους, που είναι ως τώρα γνωστό ότι ενδιαφέρονται. Εξέλειπαν οι λόγοι που δυο φορές οι πολίτες του δήμου Διδυμοτείχου, το 2010 και το 2014 αποδοκίμασαν στην κάλπη τον Χρήστο Τοκαμάνη (Χρόνια Πολλά για την ονομαστική του εορτή) και εξέλεξαν τον Παρασκευά Πατσουρίδη, ώστε να σκέφτεται να είναι ξανά υποψήφιος και μάλιστα επικεφαλής το ίδιος. Όχι φυσικά. Του το λένε άλλωστε και οι στενοί συνεργάτες του. Αν και βλέπω ότι ακόμα δεν έχει κατασταλάξει τι ακριβώς θέλει να κάνει.
Λέει πως αν βρεθεί κάποιος νεότερος και ικανότερος, ο ίδιος θα… αποτραβηχτεί και θα τον στηρίξει, αλλά δεν παίρνει μια απόφαση. Κι αν δεν θέλει να δώσει το… δαχτυλίδι σε κάποιον, ας το κάνει με τους συνεργάτες του στην παράταξη. Τον γιατρό Βαργιαμίδη που του προτείνουν, τον Κώστα Δημητρίου και άλλους. Αν χρειαστεί, ας βρουν και να στηρίξουν κάποιον εκτός της δικής του δημοτικής κίνησης.
Να αναλώνεται όμως σε ανούσιες, κατά την γνώμη μου, συναντήσεις με τους άλλους που δήλωσαν υποψήφιοι ή πρόθεση να είναι υποψήφιοι, να κάνουν συνέχεια συσκέψεις και να συζητούν πως δεν θα ξαναεκλεγεί ο Πατσουρίδης, δημιουργούν εντυπώσεις-χωρίς προφανώς να το επιδιώκουν-υπέρ του Παρασκευά. Πως παραμένει πολύ δυνατός και χρειάζεται να συνασπιστούν εναντίον του όλοι οι άλλοι για να χάσει. Δεν το καταλαβαίνουν;
Απ’ την στιγμή που αισθάνεται δυνατή
η Βάγια Καραφείζη, πρέπει να προχωρήσει
Αυτές οι συνεχείς συζητήσεις, τα περί πολιτικού πολιτισμού και συνεργασιών, είναι κινήσεις αναβλητικότητας και έχουν ήδη αρχίσει να… κουράζουν τον κόσμο. Αν κάποιος θεωρεί ότι έχει τους ανθρώπους, το σχέδιο, το πρόγραμμα και τον τρόπο να κερδίσει, βγαίνει μπροστά και το δηλώνει ευθαρσώς. Αλλιώς επιλέγει ποιον θα στηρίξει και απ’ την στιγμή που επαναλαμβάνει πως στόχος είναι να φύγει η σημερινή, ανίκανη δημοτική αρχή, συμβάλλει για να συμβεί αυτό.
Τα ίδια περίπου ισχύουν και για την φίλη μου, την Βάγια Καραφείζη. Πολύ σωστά βγήκε με δήλωση της και ξεκαθάρισε ότι θα είναι ξανά υποψήφια δημοτική σύμβουλος, αλλά και με πολύ δυναμισμό και… τσαμπουκά έστειλε μήνυμα σε διάφορους… ψιθυριστές που προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις εναντίον της. Από εκεί και πέρα, όταν συγχρόνως μετέχει σε όλες αυτές τις μαζώξεις, συναντήσεις και ατέρμονες συζητήσεις, είναι σαν να παραδέχεται έμμεσα ότι αυτή και οι συνεργάτες της δεν θεωρούν πως μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους.
Θα πρέπει λοιπόν να αξιοποιήσει την θετική εντύπωση που δημιούργησε η αντιπολιτευτική της παρουσία τα προηγούμενα χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο, όπου δεν είχε απλά μια στείρα άρνηση, αλλά έκανε συγχρόνως και εποικοδομητικές προτάσεις, άσχετα αν ο κ.Πατσουρίδης με έναν απαράδεκτο εγωισμό δεν τις υιοθετούσε. Να πάρει… σβάρνα με τους συνεργάτες της χωριά και γειτονιές του δήμου Διδυμοτείχου (είναι και πολλά τα χωριά άλλωστε) και να κάνει συγκεκριμένες και στοχευμένες κινήσεις.
Ακούμε μήνες τώρα την υποψηφιότητα
Σκινδρή, αλλά δεν βλέπουμε συνεργάτες
Ο τρίτος που έχει ανακοινώσει επίσημα πως θα είναι υποψήφιος και μάλιστα πρώτος απ’ όλους, είναι ο Θόδωρος Σκινδρής. Κάνει και τον περισσότερο και μεγαλύτερο επικοικωνιακό “θόρυβο” ως τώρα, αλλά η συχνή παρουσία στα τοπικά και κάποια στρατιωτικά ΜΜΕ, η δραστηριότητα στο facebook και κυρίως οι… επιθέσεις σε όποιον εμφανίζεται να ενδιαφέρεται για την διεκδίκηση της θέσης του δημάρχου, δεν έχουν καμιά ουσία.
Ούτε η διοίκηση του δήμου είναι ενός ανδρός αρχή. Χρειάζονται συνεργάτες, στελέχη σε όλο το φάσμα της πόλης και των χωριών και παρ’ ότι απ’ τον Σεπτέμβριο έκανε την πρώτη του εκδήλωση (είχε προηγηθεί και άλλη πριν μήνες επίσης), εκτός από δυο ονόματα και μάλιστα με απλή αναφορά στο fb, δεν είδαμε αν υπάρχουν άλλα άτομα (και ποια) που στηρίζουν την προσπάθεια του.
Έχω και άλλες απόψεις για την συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά δεν θέλω να τις αναφέρω και να… χαλάμε τις καρδιές μας, γιορτινές ημέρες που είναι. Ο καθένας μπορεί να έχει φιλοδοξίες, δικαιούται να θέτει υποψηφιότητα και να διεκδικεί πράγματα και οι πολίτες είναι πάνω απ’ όλους αυτοί που θα αποφασίσουν αν θα τον στηρίξουν με την ψήφο τους. Εμείς μπορούμε απλά να καταγράφουμε και να κρίνουμε (χωρίς να σημαίνει ότι έχουμε το αλάθητο του Πάπα).
Θέλει ή δεν θέλει ο Ρωμύλος
και γιατί μιλάνε άλλοι γι’ αυτόν;
Πάμε τώρα στην τέταρτη περίπτωση υποψήφιου δημάρχου. Κι αναφέρομαι στον Ρωμύλο Χατζηγιάννογλου, τον επιχειρηματία-ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου “ΠΛΩΤΙΝΗ”. Γνωρίζω ότι εδώ και πολλούς μήνες εξέταζε το συγκεκριμένο ενδεχόμενο, υπό την παρότρυνση μιας παρέας φίλων του να βγει μπροστά. Με πρώτο τον Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Δημήτρη Παπακωνσταντίνου. Τελευταία λοιπόν, εξέφρασε ανεπίσημα την συγκεκριμένη πρόθεση.
Επισημαίνω το ανεπίσημα, γιατί κάποια δική του δήλωση ότι θέλει να είναι υποψήφιος δήμαρχος ή πως αποφάσισε να ηγηθεί προσπάθειας να αλλάξει η δημοτική αρχή, δεν υπήρξε. Αντίθετα, υπήρξαν συναντήσεις του, όπως και των ανθρώπων οι οποίοι φαίνεται να βρίσκονται δίπλα του, ενώ πρόσφατα μετείχε και στην συνάντηση που έγινε στο καφέ Βυζάντιο της πλατείας Διδυμοτείχου, με τους Τοκαμάνη, Καραφείζη και Σκινδρή.
Όλοι όμως εμείς που γράφουμε το όνομα του, επικαλούμαστε πληροφορίες, εκτιμήσεις ή και εκμυστηρεύσεις των φίλων του. Του κ.Παπακωνσταντίνου, του Βούλη Μπιλιακάκη, ο οποίος κάποια στιγμή δήλωσε πρόθεση να είναι υποψήφιος δήμαρχος αλλά τώρα συντάχθηκε με τον Χατζηγιάννογλου και κάποιων ακόμα. Ο ίδιος παραμένει “σφίγγα”, πέντε μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές.
Αλήθεια, γιατί δεν βγαίνει ο ίδιος με μια δημόσια δήλωση του να ξεκαθαρίσει τα πράγματα; Γιατί μιλάνε άλλοι εξ ονόματος του; Ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, ο Μπιλιακάκης; Δεν είναι αυτόφωτος; Αυτός θα είναι ο επικεφαλής, αν τελικά αποφασίσει να διεκδικήσει την θέση του δημάρχου και δεν μπορεί να αφήνει να διαρρέουν διάφορα, όπως για παράδειγμα ποιοι τον στηρίζουν και μάλιστα θα βοηθήσουν και υλικά την προσπάθεια του.
Αν τώρα συμβαίνει αυτό και από το ξεκίνημα(;) δίνει την εντύπωση άλλοι κάνουν.,.. κουμάντο στην συγκεκριμένη προσπάθεια, τι θα σκεφθεί οποιοσδήποτε πως θα γίνει αν εκλεγεί δήμαρχος; Αφήστε που προσωπικά θεωρώ ότι η εμφάνιση του προσωπικού του φίλου Δημήτρη Παπακωνσταντίνου ως… πρωτεργάτη της συγκεκριμένης προσπάθειας μόνο κακό του κάνει. Ας αφήσει λίγο την δουλειά του και να βγει στην πόλη να ρωτήσει. Θα το καταλάβει.
Αθόρυβα, μεθοδικά και ουσιαστικά
προετοιμάζεται ο Χρήστος Καπετανίδης
Άντε λοιπόν να σας δώσω και την ουσιαστική είδηση, έτσι, ως ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο, μια και έχει την ονομαστική του εορτή. Την ακριβώς αντίθετη τακτική, ακολουθεί ένας άνθρωπος που έχει δεχθεί τις παροτρύνσεις πολλών φίλων του από την πόλη και τα χωριά, να βγει μπροστά και να διεκδικήσει με αξιώσεις τον δήμο Διδυμοτείχου. Ο δικηγόρος Χρήστος Καπετανίδης.
Ο πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Διδυμοτείχου-Ορεστιάδας από τους Μεταξάδες, μαθαίνω ότι κινείται εδώ κάποιο χρονικό διάστημα αθόρυβα, μεθοδικά και ουσιαστικά, με επαφές, συναντήσεις και συζητήσεις, οι οποίες έχουν συγκεκριμένο στόχο και αντικείμενο. Την συγκρότηση ενός δυνατού ψηφοδελτίου, το οποίο θα συγκεντρώνει ανθρώπους από όλο το φάσμα της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, κομματικής, πολιτιστικής, αθλητικής ζωής της πόλης αλλά και των χωριών.
Θέλει να συσπειρώσει και αυτό κάνει με τις συναντήσεις του, άτομα κάθε ηλικίας, δίνοντας ιδιαίτερο “βάρος” στους νεαρούς που έχουν πετυχημένη παρουσία σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας της περιοχής, κυρίως οικονομικής, επαγγελματικής, πολιτιστικής, αθλητικής, αρκετές γυναίκες μια και στον δήμο Διδυμοτείχου και ιδιαίτερα στα χωριά του κυριαρχούν οι γυναικείοι πολιτιστικοί σύλλογοι, ώστε να είναι έτοιμος και να προβεί σε συγκεκριμένες ανακοινώσεις.
Ούτε τα επικοινωνιακά τρυκ άλλων, που όμως ως τώρα δεν έχουν την παραμικρή ουσία, ούτε να προβάλλεται ως υποψήφιος δήμαρχος συμμετέχοντας σε ατέρμονες και ανούσιες συναντήσεις και συσκέψεις όπου επαναλαμβάνεται η συζήτηση πως θα φύγει ο κ.Πατσουρίδης. Γιατί γνωρίζει απ’ το επάγγελμα του, ότι αυτό μάλλον προσθέτει… πόντους επικοινωνιακά στο νυν δήμαρχο, γιατί τον εμφανίζει πολύ δυνατό, ενώ στη συνείδηση του κόσμου έχει συνδεθεί με την αδράνεια, την ανικανότητα και την οπισθοδρόμηση.
Τα άλλα ονόματα που ακούγονται
Αυτά συμβαίνουν λοιπόν, τουλάχιστον μέχρι αυτή την στιγμή, στα προεκλογικά δρώμενα του δήμου Διδυμοτείχου, όπου πάντως ακούγονται και άλλα ονόματα ως πιθανές υποψηφιότητες. Όπως του γιου του αείμνηστου Γιώργου Ροκίδη, της κόρης του πρώην δημάρχου Βαγγέλη Παπατσαρούχα, του φαρμακοποιού Γιάννη Παρασκευόπουλου και της γιατρού Σοφίας Αραμπατζή. Απλά, επειδή δεν γνωρίζω κάποιες κινήσεις ή επαφές τους, δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο έχουν βάση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο δήμος Διδυμοτείχου χρειάζεται αλλαγή στην δημοτική του αρχή. Γιατί δεν μπορεί να χάνει άλλο χρόνο και να κάνει βήματα οπισθοδρόμησης, αφού η κατάσταση θα γίνει πολύ σύντομα-αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά-μη αναστρέψιμη. Όποιοι λοιπόν ενδιαφέρονται, θα πρέπει να ξεκινήσουν την προσπάθεια τους, γιατί δεν έμεινε και πολύς χρόνος ακόμα.
Και κάτι τελευταίο. Επειδή άκουσα και εγώ, με αφορμή ένα δημοσίευμα πριν από μήνες του faros24 και το όνομα του δικού μας εδώ στο Evros-news.gr, του Κώστα Πιτιακούδη, ως πιθανού υποψήφιου, δεν έχει την παραμικρή δόση αλήθειας. Μπορεί να βολεύει ορισμένους, στην προσπάθεια τους να αντικρούσουν την έντονη κριτική που ασκούμε σ΄αυτό εδώ το σάιτ και στον Παρασκευά Πατσουρίδη, όπως και τους άλλους δημάρχους, αλλά το συγκεκριμένο σενάριο είναι απλά… επιστημονικής φαντασίας.
Υποψήφιος για καμιά… μπάμπου γιουβέτσι (και μάλιστα από τις πεντανόστιμες που φτιάχνει και πουλάει ο Χρήστος Δελιντζής) τώρα που πλησιάζουν τα Φώτα, μπορεί να είναι ο Πιτιακούδης. Δήμαρχος Διδυμοτείχου πάντως ΟΧΙ. Έτσι μου είπε να γράψω, ορθά και κοφτά. Υπάρχουν εξάλλου και τα επόμενα επαγγελματικά βήματα (μετά το Evros-news.gr) που όλοι ξέρουμε ότι τον έχουν απορροφήσει.
Ο… Ναρκαλιευτής
