Ένας ακόμη σπουδαίος ρόλος για την κορυφαία ηθοποιό, την Εβρίτισσα Καριοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία «Ευτυχία», με θέμα την ζωή της σπουδαίας στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που θα βγει στις αίθουσες στις 19 Δεκεμβρίου από την Tanweer, σε σκηνοθεσία του Άγγελου Φραντζή και σενάριο της Κατερίνας Μπέη.
Η Καριοφυλλιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Δόξα Διδυμοτείχου, στις πολλές συνεντεύξεις που έδωσε για τη νέα της υποκριτική δουλειά, αναφέρθηκε στα παιδιά της χρόνια στο χωριό και τα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου τα οποία άκουγε στο καφενείο του πατέρα της. ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς της, συνεπώς των πιο γλυκών παιδικών αναμνήσεών της. «Στο καφενείο του πατέρα μου, από το ραδιόφωνο ή το τζουκμπόξ, ακούγαμε το “Ονειρο απατηλό” και τα “Καβουράκια”, το “Είμ’ αητός χωρίς φτερά” και τα “Ηλιοβασιλέματα”. Τα αγαπούσα, τα τραγουδούσα με κάθε ευκαιρία. Και, φυσικά, λάτρευα και λατρεύω το “Δυο πόρτες έχει η ζωή”. Αυτό το τραγούδι ήταν η πρώτη μου επαφή με τον θάνατο μέσω της τέχνης…».
Για την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η όμορφη περιπέτεια –όπως λέει χαρακτηριστικά– της ταινίας ξεκίνησε κάμποσο καιρό πριν η ίδια και οι υπόλοιποι ηθοποιοί βρεθούν μπροστά στις κάμερες. «Επί μήνες, μαζί με τον Άγγελο και την Κάτια δουλέψαμε εντατικά, με πολλή κουβέντα, μελέτη και αυτοσχεδιασμούς, με στόχο οι δύο Ευτυχίες να αναπτύξουμε έναν κοινό εκφραστικό κώδικα. Έπρεπε να καταφέρουμε να αποδώσουμε τις κινήσεις, το βλέμμα και τον ψυχισμό της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου με τέτοιο τρόπο, ώστε, μολονότι είμαστε εντελώς διαφορετικές, οι θεατές να έχουν την αίσθηση ότι, επί της οθόνης, είμαστε το ίδιο πρόσωπο». Αυτό που περισσότερο τη δυσκόλεψε, όμως, ήταν άλλο: «Δεν είμαι καπνίστρια και στα γυρίσματα έπρεπε να καπνίζω συνεχώς και μάλιστα άφιλτρα!», λέει γελώντας.
Στα γυρίσματα της φιλόδοξης παραγωγής. Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στις 19 Δεκεμβρίου.
Η ταινία «Ευτυχία» διατρέχει τη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου από τη Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι το 1972 που είναι και ο θάνατός της.Τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου. Είμαι ευγνώμων που μου έγινε αυτή η πρόταση, ήταν μια συνεργασία με έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη, τον Άγγελο Φραντζή και υπέροχους ηθοποιούς σε όλους τους ρόλους. Το ρόλο της Ευτυχίας μοιραζόμαστε με την Κάτια Γκουλιώνη, η οποία ερμηνεύει την ηρωίδα στα νεανικά της χρόνια, ενώ εγώ συνεχίζω από τα 55 της μέχρι και τα 76 της χρόνια που πεθαίνει.
Για το ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου προετοιμάστηκα διαβάζοντας ότι πληροφορία υπήρχε, κείμενα που γράφτηκαν γι’ αυτή, συνεντεύξεις της, το βιβλίο της εγγονής της Ρέας Μανέλη, ακούγοντας μαρτυρίες του εγγονού της του Αλέξη Πολυζωγόπουλου, ο οποίος είναι εν ζωή και μας είπε πολλά υπέροχα περιστατικά και μέσω της δουλειάς που κάναμε με το σκηνοθέτη μας. Επί ενάμιση μήνα πριν ξεκινήσουμε είχαμε σχεδόν καθημερινές πρόβες και κοινούς αυτοσχεδιασμούς με την Κάτια Γκουλιώνη, όπου μας έδινε ο Άγγελος Φραντζής ένα κοινό θέμα και έπρεπε και οι δύο να το αποδώσουμε μέσα από την προσωπική ματιά της Ευτυχίας. Έτσι, είχαμε τη δυνατότητα να δούμε η μία ηθοποιός τη δουλειά της άλλης και στο τέλος να αποφασίσουμε από κοινού με τον σκηνοθέτη πού θα επικεντρωθούμε, πώς θα είναι η σωματική συμπεριφορά και οι εκφραστικοί τρόποι, ώστε να μπορέσουμε, ενώ ήμασταν δύο τελείως διαφορετικές γυναίκες, να αποδώσουμε το ίδιο πρόσωπο. Τα τραγούδια της επίσης με βοήθησαν πολύ, τα άκουγα συνέχεια κατά την περίοδο της προετοιμασίας για το ρόλο. Το αγαπημένο μου είναι το «Δυο πόρτες έχει η ζωή», θεωρώ ότι είναι η επιτομή των τραγουδιών της και το πιο αγαπημένο της. Μου αρέσουν ακόμα το «Είμαι αητός χωρίς φτερά» και ο «Γυάλινος Κόσμος».
Η συμπατριώτισσα μας καταξιωμένη και αγαπημένη ηθοποιός συνεχίζει στην θεατρική παράσταση«Lulu» μέχρι τον Ιανουάριο του νέου έτους στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ενώ μετά θα είναι στην παράσταση «Τρεις αδελφές» που θα ανεβάσει ο Δημήτρης Καρατζάς στο θέατρο Βεάκη, για την οποία έχουν ήδη ξεκινήσει πρόβες.
