Ούτε στον χειρότερο εχθρό του δεν θα ευχόταν κανείς, αυτό που έχει πάθει ο τέως δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης. Δεν είναι μόνο ότι έχασε τις εκλογές τον περασμένο Ιούνιο από έναν αντίπαλο στον οποίο προεκλογικά αναφερόταν περιφρονητικά αποκαλώντας τον… Γιαννάκη και δηλώνοντας “τελειώσαμε με τον κύριο Ζαμπούκη, δεν έχει καμιά τύχη”. Είναι και όσα ακολούθησαν.
Σκέφτεστε πως αισθάνεται σήμερα για παράδειγμα ο κ.Λαμπάκης, βλέποντας ότι ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Γιάννης Ζαμπούκης είναι καλεσμένος στο Ευρωκοινοβούλιο και μιλάει για τον αγώνα του Έβρου και της Θράκης εναντίον των χρυσωρυχείων, προσκεκλημμένος στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης και Στέλιος Κούλογλου; Αυτόν που αποκαλούσε… άνθρωπο των χρυσοθήρων (και συνεχίζει να το κάνει), να μιλάει για τον αγώνα της πόλης και του δήμου του ενάντια στον χρυσό, στο κορυφαίο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωκοινοβούλιο; Την ίδια στιγμή που ο Βαγγέλης Λαμπάκης, ο οποίος τα… έχασε πλέον όλα, είναι στην Αλεξανδρούπολη και ασχολείται πώς θα μεθοδεύσουν με ένα άνθρωπο που αλληλοκατηγορούνταν και σχεδόν αλληλοβρίζονταν επί χρόνια, τον ανεξάρτητο δημοτικό συμβουλο Παύλο Μιχαηλίδη, παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο εναντίον της σημερινής δημοπτικής αρχής, μήπως… κλέψουν λίγα δευτερόλεπτα επικοινωνιακής δημοσιότητας στις συνεδριάσεις.
Κι όχι μόνο αυτό. Όποιος είδε τα τηλεοπτικά πλάνα και τις φωτογραφίες (όπως αυτή που δημοσιεύουμε) από την αντίστοιχη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στην Κομοτηνή, με τη συνέντευξη τύπου που δόθηκε εκεί από τους δημάρχους Κομοτηνής, Αλεξανδρούπολης και Σαππών, τον εκπρόσωπο της Διανομαρχιακής επιτροπής κατά του χρυσού και τον κ.Λαμπάκη ως πρόεδρο της ΠΕΔ και είδε το ύφος και το βλέμμα του, θα κατάλαβε σε τι κατάσταση είναι. Έβλεπε δίπλα του τον άνθρωπο τον οποίον κατηγορούσε και συνεχίζει ακόμα να τον κατηγορεί ως άνθρωπο των χρυσοθήρων, να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη συνέντευξη της Κομοτηνής, ενώ θα κάνει το ίδιο και την Παρασκευή στην αντίστοιχη συνέντευξη που θα δοθεί στα πανελλαδικά ΜΜΕ, στην αίθουσα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Την ίδια στιμή, ο τέως δήμαρχος Αλεξανδρούπολης δεν έχει ούτε το θεσμικό ρόλο του Προέδρου της ΠΕΔ ΑΜ-Θ, αφού απέσυρε την πιθανή υποψηφιότητα του βλέποντας ότι θα συντριβεί και εκεί. Δεν έχει λοιπόν το παραμικρό ρόλο και λόγο, αυτός που επικαλούνταν και διαφήμιζε συνέχεια τον 20ετή αγώνα του εναντίον του χρυσού και των χρυσοθήρων. Γι’ αυτό άλλωστε βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση από αυτήν που ήταν μετά τις εκλογές του Ιουνίου και την ήττα του από τον… Γιαννάκη τον Ζαμπούκη. Είναι φυσικό λοιπόν, την μία φορά να δηλώνει πως τον έριξαν ο Αντώνης Καμελίδης ή ο υπεύθυνος του Evros-news.gr Κώστας Πιτιακούδης, αναφέροντας τους ονομαστικά ως ανθρώπους των χρυσοθήρων και την άλλη να βλέπει χειρότερες… συνομωσίες εναντίον του. Όπως έκανε πρόσφατα στην Κομοτηνή, αναφέροντας τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη, πως… κρύβεται πίσω και από την ήττα του στις δημοτικές εκλογές στην Αλεξανδρούπολη και από την… μη υποψηφιότητα του στην ΠΕΔ, επειδή συμπαθεί τις επενδύσεις χρυσού.
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να… διαχειριστεί πλέον τις απανωτές ήττες του και φυσικά δεν έχουν καμιά λογική όλα αυτά που λέει και επικαλείται. Να συνωμότησε όλο το Σύμπαν εναντίον του και να ένωσαν δυνάμεις για να τον ρίξουν ο Καμελίδης με τον Πιτιακούδη, σε συνεργασία με τον Άδωνι Γεωργιάδη και υπό τον συντονισμό των χρυσοθήρων, μόνο ένας Λαμπάκης θα μπορούσε να το επικαλεστεί και μάλιστα να το αναφέρει σοβαρά ως επιχείρημα. Γι’ αυτό και είπαμε, ούτε στο χειρότερο εχθρό του δεν εύχεται κανένας να πάθει ότι ο τέως δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, αλλά όπως λέει ο λαός μας, “όπως έστρωσες θα κοιμηθείς”.
Υ.Γ: Την Παρασκευή εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή του κατά της εκλογής του Γιάννη Ζαμπούκη, μετά την απόρριψη της αρχικής ένστασης του από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης. Κι όταν μετά από λίγο χρονικό διάστημα βγει η απόφαση και έρθει ένα ακόμα “χαστούκι” γιατί όπως λένε κορυφαίοι νομικοί η προσφυγή δεν έχει την παραμικρή τύχη, τότε πραγματικά θα είναι… να τον κλαίνε οι ρέγγες.
