Αλεξανδρούπολη: Σημαντικές αποκαλύψεις για τον ρόλο Ρώσων, Γκαμπαερίδη, Λαμπάκη, Γκαβρίλοβα, στο βιβλίο “Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ”

Σημαντικές αποκαλύψεις που αφορούν την Αλεξανδρούπολη, την δραστηριότητα των Ρώσων στην περιοχή μας και τον ρόλο που έπαιξαν και παίζουν ορισμένοι άνθρωποι στην προσπάθεια αυτή, κάνει στο βιβλίο του “Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ” ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Μασσαβέτας.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗΣ και σύμφωνα με πληροφορίες αναμένεται να παρουσιαστεί κάποια στιγμή και στην Αλεξανδρούπολη. Έχει προκαλέσει αίσθηση με τις πληροφορίες που αναφέρει και πολλές συζητήσεις, ενώ οι πωλήσεις του είναι ήδη πολύ καλές. Ο συγγραφέας του Αλέξανδρος Μασσαβέτας, όπως αναφέρει ο ίδιος στο οπισθόφυλλο, στο βιβλίο του Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ” αναδεικνύει “ένα ζήτημα καθαρά γεωπολιτικό, παρά την φαινομενικά θρησκευτική του διάσταση: τον πόλεμο που η Μόσχα έχει κηρύξει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο”.

Αφιερώνει μάλιστα ένα μεγάλο κεφάλαιο του βιβλίου του στην Αλεξανδρούπολη, στην προσπάθεια των Ρώσων να ασκήσουν έντονη επιρροή στην περιοχή μας και τον ρόλο που διαδραμάτισαν και συνεχίζουν να διαδραματίζουν, πρόσωπα στα οποία πολλές φορές έχει αναφερθεί και το Evros-news.gr. Τα ονόματα τους άλλωστε ακούστηκαν έντονα το 2018, μετά την απόφαση της προηγούμενης ελληνικής Κυβέρνησης να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες, ανάμεσα τους και τον πρώην Πρόξενο της Ρωσίας στην Θεσσαλονίκη Αλεξέι Ποπόφ, ο οποίος πολύ συχνά εμφανίζονταν στην Αλεξανδρούπολη. Πρόκειται για τον τέως δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Βαγγέλη Λαμπάκη, τον σύμβουλο του και για κάποια χρονική στιγμή Επίτιμο Πρόξενο της Ρωσικής Δημοκρατίας στην περιοχή Κωνσταντίνο Γκαμπαερίδη (αν και ποτέ δεν “ενεργοποιήθηκε” η συγκεκριμένη ιδιότητα) και την σύζυγο του και Πρόεδρο του Συλλόγου “Ρωσικό Σπίτι” Ιουλία Γαβρίλοβα.

Όσα ακολουθούν, τα αναφέρει – μεταξύ άλλων – στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του “Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ” ο συγγραφέας του Αλέξανδρος Μασσαβέτας:

“Δεν είναι τυχαίο ότι η αλυσίδα γεγονότων που οδήγησε στην απέλαση των Ρώσων διπλωματών το 2018, ξεκίνησε στην Αλεξανδρούπολη. Η πόλη παρουσιάζει η μοναδικές στην Ελλάδα εθνολογικές και γεωστρατηγικές ιδιαιτερότητες. Προκειμένου να εδραιώσουν την παρουσία και επιρροή τους στην Αλεξανδρούπολη, οι Ρώσοι κατέφυγαν στο οικείο τέχνασμα. Ξέθαψαν και διόγκωσαν τους όποιους δεσμούς της πόλης με τη Ρωσία. Θυμήθηκαν αίφνης  πως τάγμα του ρωσικού στρατού, κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878 έφτασε ως το τότε ψαροχώρι Ντεντέ-Αγάτς. Κατά την 9μηνη ρωσική κατοχή του Ντεντέ-Αγάτς, Τάγμα Μηχανικού σχεδίασε το ρυμοτομικό σχέδιο πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε η πόλη και τον περίφημο φάρο της το οποίο οικοδόμησε τελικά η γαλλικών συμφερόντων Administration Generale des Phares de l’ Empire Ottoman το 1880.

Το ρωσικό τάγμα στο Ντεντέ Αγάτς

ο Γκαμπαερίδης και η Γκαβρίλοβα

Κατά την παραμονή του τάγματος απεβίωσαν από τύφο 30 αξιωματικοί και στρατιώτες. Σε πιστή επανάληψη του σεναρίου της Λήμνου, τους θυμήθηκε “αίφνης” το 2011, μετά από 133 χρόνια, ο Κωνσταντίν(ος) Γκεόργκιεβιτσς Γκαμπερίδης. Γεννημένος στην Τιφλίδα, αρμενικής (σύμφωνα με πληροφορίες του φιλικού του περιβάλλοντος) καταγωγής, είναι κάτοικος Αλεξανδρούπολης. Ο Γκαμπερίδης δήλωνε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Παλιννοστούντων Επιχειρηματιών και σύμβουλος του δημάρχου Αλεξανδρούπολης, ενώ προωθούσε τη δραστηριοποίηση στην Ελλάδα της ρωσικής Rost Bank, που κατέρρευσε και εθνικοποιήθηκε το 2017. Πολιτεύτηκε με το ΛΑΟΣ, ενώ φημολογείται πως φλέρταρε και με τους ΑΝΕΛ-αμφότερα κόμματα εθνικιστικά, φιλορωσικά και αντιευρωπαϊκά.

Στις πρωτοβουλίες του Γκαμπαερίδη σημαντικό ρόλο έπαιξε η Ρωσίδα σύζυγος του Γιούλια Βλαντιμίροβνα Γκαβρίλοβα,  κόρη Σοβιετικού αξιωματικού που μεγάλωσε στην Ανατολική Ευρώπη. Η Γκαβρίλοβα, είναι πρόεδρος του συλλόγου Ρωσικό σπίτι, που ίδρυσε το ζεύγος το 2009 και περιγράφεται ως “κοινωνική οργάνωση Ρώσων συμπατριωτών στην Ελλάδα”. Παρουσιάζεται ως πολιτιστικό κέντρο που στοχεύει “να φέρει κοντά την Ελληνική και τη ρωσική κοινωνία ώστε να ενισχυθούν οι πολιτιστικές και οικονομικές σχέσεις”. Προς τον σκοπό αυτόν υλοποιεί διάφορες διάφορα έργα-δράσεις. Ως παράδειγμα αναφέρεται πως στέλνει κάθε χρόνο αποστολή στις ημέρες της Ρωσίας της Λήμνου. Δύσκολο διαφεύγει της προσοχής πως το Ρωσικό Σπίτι έχει για έμβλημα το αυτοκρατορικό στέμμα της Ρωσίας.

Σε συνέντευξή της η Γκαβρίλοβα δήλωνε: “Ο νομός Έβρου είναι το τμήμα της Ελλάδας που βρίσκεται πλησιέστερα προς τη Ρωσία και η Αλεξανδρούπολη είναι η πόλη με την υποδομή για να είναι η φυσική πύλη εισόδου από τη Ρωσία στην Ελλάδα”. Στη συνέχεια την αποκαλούσε “η ρωσικότερη πόλη της Ελλάδας”. Η Γκαβρίλοβα έλαβε προσωπική πρόσκληση να συναντήσει τον Πούτιν, όταν το ευχετήριο μήνυμα της στον προσωπικό λογαριασμό Facebook του προέδρου απέσπασε τις περισσότερες επικροτήσεις από όλα τα άλλα.

Η ανέγερση του μνημείου Ρώσων νεκρών

στο προαύλιο της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης 

Πρώτη “δράση” που ανέλαβε το Ρωσικό Σπίτι, ήταν η ανέγερση το 2011 μνημείου για τους Ρώσους νεκρούς. Την διαδικασία συντόνισαν ο Γκαμπαερίδης και ο Αλεξέι Ποπόφ. Το μνημείο κατασκευάστηκε σε χρόνο-ρεκόρ (επτά μήνες) με ρωσικά χρήματα και στήθηκε σε χώρο που δώρισε ο Μητροπολίτης Άνθιμος στο προαύλιο της Μητρόπολης, όπου και μεταφέρθηκαν τα οστά των στρατιωτών. Κατά την πάγια τακτική “ιστορικής παραπληροφόρησης” η επιγραφή μιλάει για πεσόντες “που απελευθέρωσαν την περιοχή κατά ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1870 778”. Εύλογα αναρωτιέται κανείς για ποια “απελευθέρωση” γίνεται λόγος, αφού η περιοχή επανήλθε στην Οθωμανική αυτοκρατορία ήδη με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878). Στα αποκαλυπτήρια την 28η Οκτωβρίου, εμφανίστηκε φυσικά στην πόλη αποβατικό του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Άγημα Ρώσων πεζοναυτών έλαβε μέρος στην παρέλαση της εθνικής εορτής – για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά.

Την ίδια χρονιά (2011), πάλι με συντονισμένη δράση των Γκαμπαερίδη και Ποπόφ και τη συμμετοχή του Ρωσικού Σπιτιού, ξεκίνησε διαδικασία αδελφοποίησης της Αλεξανδρούπολης με το δήμο Σοσνόβεϊ Μπορ, της περιφέρειας της Αγίας Πετρούπολης. Στην θέση του Σοσνόβεϊ Μπορ, όπου κατά τη σοβιετική περίοδο ιδρύθηκαν πυρηνικές εγκαταστάσεις, βρισκόταν το χωριό καταγωγής των στρατιωτών του ρωσικού τάγματος που είχε καταλάβει το Ντεντέ Αγάτς. Η αδελφοποίηση των δύο δήμων οδήγησε σε στενές σχέσεις των επιμελητηρίων, πανεπιστημίων και σχολείων τους. Οι Γκαμπαερίδης και Ποπόφ ξεκίνησαν διαδικασίες αδελφοποίησης με δήμους της Αγίας Πετρούπολης για την Δράμα και την Κομοτηνή. Παράλληλα προωθήθηκε και η αεροπορική σύνδεση Αλεξανδρούπολης-Πετρούπολης, μία ακόμη ένδειξη της σημασίας που η πρώτη έχει για τους Ρώσους.

Η συμφωνία για ίδρυση ρωσικού ναού 

Η συμφωνία αδελφοποίησης Αλεξανδρούπολης-Σοσνόβεϊ Μπορ, προέβλεπε και την ίδρυση ρωσικού ναού στην Αλεξανδρούπολη. Κατά την συμφωνία αυτό θα γινόταν σε 2 σκέλη, Αρχικά θα ιδρυόταν ξύλινος ναίσκος και σε δεύτερο στάδιο μεγάλος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Βλαδίμηρο. Είναι πασιφανής ο συμβολισμός. Η τοπική κοινωνία που δεν γνωρίζει τον Βολοντίμιρ, βαπτιστή τον Ρος, θεωρεί φυσικά την αφιέρωση ως απόδοση τιμών στον Πούτιν. Οι Γκαμπαερίδης, Γκαβρίλοβα και Ποπόφ πίεζαν για την εκπλήρωση αυτού του σκέλους της συμφωνίας, με βάση πηγές από τη Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης. Η Ρωσική Εκκλησία ήταν δήθεν απαραίτητη για τις ανάγκες “της ρωσόφωνης κοινότητας”. Η συντριπτική πλειονότητα των 7.000 ρωσοφώνων ωστόσο είναι ομογενείς. Πόντιοι του Καυκάσου ως επί το πλείστον. Προέρχονται από ελληνικές ορθόδοξες κοινότητες που ιστορικά δεν ανήκαν στη Ρωσική Εκκλησία. Ανήκουν επομένως στην Ελληνική, όχι μόνο διοικητικά (η Αλεξανδρούπολη υπάγεται απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο) αλλά και ιστορικά και πολιτιστικά. Η ίδρυση του ρωσικού ναού, μόνο ως γεωπολιτική κίνηση επιρροής και εισπήδηση στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου δύναται να ερμηνευτεί.

Ο ξύλινος ναίσκος ρωσικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και εμβαδού μόλις 35 τετραγωνικών μέτρων, τοποθετήθηκε σε έκταση στρατοπέδου, στις παρυφές της πόλης. Την έκταση παραχώρησε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κατόπιν διαταγής του Πάνου Καμμένου υπογραμμίζουν οι δημοσιογράφοι της Αλεξανδρούπολης, στην τοπική Μητρόπολη. Είναι πολύ σημαντικό πως ο ναός υπάγεται σε αυτήν. Την ξυλεία για την ανέγερση του δώρισε στο Ρωσικό Σπίτι το πυρηνικό εργοστάσιο του Σοσνόβεϊ Μπορ. Αφιερωμένος “στους τιμώμενους στην Ελλάδα Ρώσους Αγίους”, τα θυρανοίξια του τελέστηκαν την 6η Μαΐου 2018, τελευταία Κυριακή την χρονιά εκείνη, πριν την 9η Μαΐου – Ημέρα της νίκης, κατά την οποία γιορτάζεται στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ η σοβιετική νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο (Β’ Παγκόσμιο). Είναι αξιοσημείωτο πως ο Μητροπολίτης Άνθιμος δεν παρέστη στα θυρανοίξια. Η απουσία του ήταν ηχηρή διαμαρτυρία για την ανεξέλεγκτη δράση των Ρώσων στην περιοχή.

Γκαμπαερίδης: Ο Λαμπάκης ήταν θετικός

σε αδελφοποίηση με την Ευπατορία της Κριμαίας!!! 

Κατά τα εγκαίνια παρήλασε (λόγω της 1ης Μαΐου που πλησίαζε) το Αθάνατο Τάγμα “πατριωτική κοινωνική οργάνωση” που ιδρύθηκε το 2012. Στην παρέλαση του 2018 στην Αλεξανδρούπολη, εμφανίστηκαν και σημαίες της “Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ”. Το κρατικό αυτό μόρφωμα που ίδρυσαν οι αυτονομιστές στην κατεχόμενη ανατολική Ουκρανία, δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα του κόσμου.

Κατ’ εντολή του Νίκου Κοτζιά ο Γκαμπερίδης διορίστηκε επίτιμος πρόξενος της Ρωσίας στην Αλεξανδρούπολη με προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Μάρτιο του 2015. Λίγες μέρες πριν τη δημοσιοποίηση του ΦΕΚ, ο Γκαμπαερίδης είχε εκφράσει θέσεις ευθέως αντίθετες προς την ελληνική πολιτική. Δήλωσε σε διοργάνωση “Ρώσων συμπατριωτών” στην Αθήνα, πως ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης είχε ανταποκριθεί θετικά στο αίτημα της Ευπατορίας, πόλης της κατεχόμενης της Κριμαίας, να προσχωρήσει ως τρίτο μέρος στη συμφωνία αδελφοποίησης Αλεξανδρούπολης-Σοσνόβεϊ Μπορ. 

Το διπλωματικό ατόπημα Λαμπάκη, Τοψίδη

με επίσκεψη στην Συμφερούπολη της Κριμαίας

Τον Φεβρουάριο του 2016, πρωτοστάτησε – με τον Λαμπάκη – σε διπλωματικό ατόπημα. Οι δυο τους επισκέφθηκαν, μαζί με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Έβρου Χριστόδουλο Τοψίδη, την Συμφερούπολη, επίσης στην Κριμαία. Κατά την εκεί παραμονή τους αδελφοποιήθηκαν τα επιμελητήρια Αλεξανδρούπολης και Συμφερούπολης. Το γεγονός εξόργισε την Αθήνα, καθώς η Ελλάδα – όπως κάθε χώρα του δυτικού κόσμο – δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, αποτέλεσμα στρατιωτικής επέμβασης και συνεπώς αντίθετη στο διεθνές δίκαιο. Η επίσκεψη των Ελλήνων αξιωματούχων και η αδελφοποίηση των επιμελητηρίων μπορούσε να θεωρηθεί ως de facto αναγνώριση της, ενώ αποτελούσε σοβαρή υπονόμευση της πολιτικής του ελληνικού κράτους.

Ο Γκαμπερίδης μάλιστα δήλωνε στην Συμφερούπολη πως “η προσάρτηση της ρωσικής Κριμαίας στην Ουκρανία μία ήταν προϊόν σοβιετικής ισχύος” και ότι  “η Ρωσία δεν προσήρτησε την Κριμαία, το ελεύθερο δημοψήφισμα δεν είναι βία”. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τον εκνευρισμό που θα αισθανόταν η ελληνική πλευρά εάν π.χ. ευρωπαϊκή χώρα προέβαινε σε αντίστοιχες κινήσεις “αδελφοποίησης” στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο ή σε παρόμοιες δηλώσεις για το καθεστώς της. Ο Νίκος Κοτζιάς φυσικά εξεμάνη και ανακάλεσε τον διορισμό του Γκαμπαερίδη με προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2016.

Μετά την παύση του ο Γκαμπαερίδης ορίστηκε σύμβουλος του τότε κυβερνήτης Αγίας Πετρούπολης Γκεόργκι Σεργκέγεβιτσς Πολτάβτσσενκο. Ο Πολτάβτσσενκο τόνισε πως ο Γκαμπαερίδης είναι ο πρώτος και μόνος σύμβουλος του Κυβερνήτη της Πετρούπολης που θα εργάζεται από την αλλοδαπή δίχως να αναφερθεί στις αρμοδιότητές του. Κατά τον Γκαμπαερίδη, αυτές ήταν “οι σχέσεις της Πετρούπολης με την Ελλάδα”.  Όσο για τη συμφωνία με το Επιμελητήριο Συμφερούπολης,  προοριζόταν ως βάση για τριπλή αδελφοποίηση Αλεξανδρούπολης-Σοσνόβεϊ Μπορ και Συμφερούπολης. Η σχετική πρωτοβουλία επισήμανε ο Γκαπαγερίδης, προερχόταν από την Πετρούπολη. Προσέθετε πως “δεν κατηγορούσε” το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για την ανάκληση του διορισμού του ως επίτιμου προξένου, καθώς η δράση των Συμφερούπολη “προκάλεσε την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης”, αλλά χαιρόταν πολύ που “η κίνηση εκτιμήθηκε από την κυβέρνηση Αγίας Πετρούπολης”. Παρά τις απελάσεις του 2018 και του τον όλο θόρυβο, ο Γκαμπαερίδης παρέμεινε  σύμβουλος τουρισμού του Βαγγέλη Λαμπάκη ως την λήξη της θητείας του τελευταίου.

Το σχέδιο των Ρώσων να οικοδομήσουν ναό 1.200 τετραγωνικά μέτρα με 12 χρυσούς κρομμυόσχημους τρούλουςπου θα ήταν ορατοί από τη θάλασσα, εγκαταλείφθηκε εξαιτίας της αντίδρασης του Μητροπολίτη Άνθιμου, που μίλησε για φαραωνικό σχέδιο ασύμμετρο με την Αλεξανδρούπολη. Ο Μητροπολίτης είχε θέσει σειρά όρων ώστε να επιτρέψει την οικοδόμηση του ναού. Να συνάδει η αρχιτεκτονική του με εκείνη των εκκλησιών στην Ελλάδα, να μη φέρει  κρομμυόσχημους τρούλους, να υπάγεται στη δικαιοδοσία της Μητρόπολης, να τελείται η Θεία Λειτουργία στα ελληνικά από Έλληνες ιερείς, να ακολουθεί το νέο (γρηγοριανό) ημερολόγιο και όχι το παλαιό που ακολουθεί η Ρωσική Εκκλησία, να μην ξεπερνά το μέγεθος του τα 450 τετραγωνικά μέτρα. Απαίτησε τα σχετικά κονδύλια, που κατά τον δήμαρχο Βαγγέλη Λαμπάκη τα προσέφεραν “Ρώσοι επιχειρηματίες”, να ελεγχθούν από επιτροπή ορκωτών λογιστών της περιφέρειας και του δήμου ως προς την προέλευση και τη νομιμότητα τους. Απαίτηση εύλογη, δεδομένης της της αμφιλεγόμενης φήμης των Ρώσων “επιχειρηματιών”.

Το βιβλίο “Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ” του Αλέξανδρου Μασσαβέτα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ, περιλαμβάνει πολλές ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αναφορές και στοιχεία για τον ρόλο των Ρώσων στην περιοχή μας και την Ελλάδα γενικότερα, από τα παλαιότερα χρόνια μέχρι σήμερα. Μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Αλεξανδρούπολης και του Έβρου.