Σπυράκη: Επιδότηση του μισθολογικού κόστους στη Θράκη – Το παρασκήνιο μιας απόφασης

Σπυράκη: Επιδότηση του μισθολογικού κόστους στη Θράκη – Το παρασκήνιο μιας απόφασης

Της Μαρίας Σπυράκη*

Μεσούσης της πανδημίας και κάτω από τα ραντάρ της αθηναϊκής δημοσιότητας, πέρασε μια τροπολογία – καταλύτης για την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.

Η κυβέρνηση, δια του Χρήστου Σταϊκούρα που υποστήριξε εξ αρχής τα κίνητρα για τις ακριτικές περιοχές, αποφάσισε να αποδώσει την επιδότηση του 12% του μισθολογικού κόστους στις επιχειρήσεις, στις εν λόγω ακριτικές περιοχές, ένα μέτρο που είχε καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος ασυμβατότητα με όσα προβλέπει για τις κρατικές ενισχύσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το κράτος είχε σταματήσει να καταβάλει την επιδότηση του μισθολογικού κόστους από το 2010, για προφανείς δημοσιονομικούς λόγους, ενώ οι επιχειρήσεις συνέχιζαν να εγγράφουν το αντίστοιχο
ποσό στους ισολογισμούς τους. Η κίνηση που προκάλεσε σοκ στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη ήταν η επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2015 να καταργήσει την επιδότηση.

Οι επιχειρηματίες της περιοχής, τα επιμελητήρια και οι τοπικοί βουλευτές ξεσηκώθηκαν. Νέα ευρωβουλευτής τότε ανέλαβα το ρίσκο να υποβάλω ερώτηση στην Επίτροπο Ανταγωνισμού, Μ. Βεστάγκερ, με βασικό άξονα αν η επιδότηση του μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων στη μειονεκτούσα περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο. Αν η απάντηση ήταν «ναι» άνοιγε ξανά το παράθυρο της διεκδίκησης. Αν ήταν «όχι» έκλεινε οριστικά το θέμα.

Η απάντηση της Επιτρόπου ήρθε το Μάρτιο του 2016:

«Για στήριξη που εμπίπτει στο πεδίο της εφαρμογής των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, επιτρέπεται η χορήγηση ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα για αρχικές επενδύσεις σε περιοχές που έχουν αναγνωριστεί ως μειονεκτούσες. Το μισθολογικό κόστος μπορεί να επιδοτηθεί για έργα που υλοποιούνται σε αυτές τις περιοχές, εφόσον συνδέεται με αρχικές επενδύσεις. Επιπλέον, υπάρχουν δυνατότητες για χορήγηση ενισχύσεων στις ΜΜΕ (συμπεριλαμβανομένων των δαπανών μισθοδοσίας), καθώς και για την απασχόληση εργαζομένων σε μειονεκτική θέση. Τα εν λόγω μέτρα ενίσχυσης μπορούν να εφαρμοστούν από το κράτος μέλος χωρίς προηγούμενη κοινοποίηση στην Επιτροπή, υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία, αριθ. 651/2014.

Εάν ένα μέτρο κρατικής ενίσχυσης δεν πληροί όλες τις προϋποθέσεις του εν λόγω κανονισμού, μπορεί μολοντούτο να εγκριθεί ως συμβατή ενίσχυση από την Επιτροπή, κατόπιν κοινοποίησης του μέτρου από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και με την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις συμβατότητας. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για το αν πράγματι χορηγηθεί κρατική ενίσχυση στο πλαίσιο των κανόνων αυτών, εναπόκειται, φυσικά, σε κάθε κράτος μέλος. Καμία εταιρεία δεν δικαιούται να λάβει κρατική ενίσχυση, εκτός αν κράτος μέλος αποφασίσει να χορηγήσει».

Ο δρόμος για την καταβολή της ενίσχυσης του μισθολογικού κόστους άνοιξε αλλά τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έτρεχε να μαζέψει τα σπασμένα του δημοψηφίσματος και των πειραμάτων που προηγήθηκαν.
Τέσσερα χρόνια αργότερα με την απόφαση 305/2020 του Δ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκρινε αντισυνταγματικές τις «Υπουργικές Αποφάσεις Σταθάκη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που καταργούσαν τα κίνητρα για τη Θράκη.

Η αποκατάσταση του κινήτρου του μισθολογικού κόστους σημαίνει επανεκκίνηση για τις επιχειρήσεις στη Θράκη, καθώς αναγνωρίζεται η οφειλή του κράτους και αντισταθμίζεται από σχετικές οφειλές των επιχειρήσεων.
Οι επιχειρηματίες, τα επιμελητήρια, οι βουλευτές στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη κέρδισαν μια σπουδαία μάχη για την οικονομική επιβίωση του τόπου τους, ειδικά και μετά τις επιπτώσεις της πανδημίας. Η ερώτησήμου στην Κομισιόν συνέβαλε σε αυτό το αποτέλεσμα. Τελικά η συντονισμένη δράση για αιτήματα που αφορούν την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά όργανα αποδίδει καρπούς, αρκεί να είναι στοχευμένη και επίμονη.

*Η Μαρία Σπυράκη είναι ευρωβουλευτής ΝΔ-ΕΛΚ