Το «μήλον της Έριδος» ή αλλιώς το κουπόνι(voucher) εισαγωγής των παιδιών μικρής ηλικίας σε δομές Δημιουργικής Απασχόλησης αποφάσισε η Κυβέρνηση να το διαθέσει αποκλειστικά στα δημοτικά κέντρα.
Μάλιστα δικαιολόγησε την επιλογή της αυτή με την παρακάτω φράση «… Το καλό νέο είναι ότι ούτε ένας εργαζόμενος δεν φεύγει από τη θέση του, διότι το Υπουργείο Εσωτερικών αποφασίζει να προβεί σε ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης των δημοτικών ΚΔΑΠ, με 10 εκατ. ευρώ. Δίνουμε 10 εκατ. ευρώ στα δημοτικά Κέντρα Απασχόλησης των Παιδιών, προκειμένου να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος».
Τα κακά νέα, θα συμπλήρωνε κάποιος, είναι ότι ένας μακρύς κατάλογος χιλιάδων αιτήσεων από οικογένειες που πληρούν τα θεσπισμένα κριτήρια, θα καταλήξουν στην κάλαθο αχρήστων γιατί απλά οι δημοτικές δομές αδυνατούν να απορροφήσουν όλους τους αιτούντες.
Είναι γνωστό ότι η ιδιωτική επιχειρηματικότητα προηγείται και καθοδηγεί το δημόσιο συμφέρον, βλέπει την ευκαιρία και δείχνει παράλληλα τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει το αργοκίνητο τρένο της δημόσιας διοίκησης που περιμένει αμέριμνο και αραχνιασμένο στο σταθμό μπλοκαρισμένο στα γρανάζια της ατέρμονης γραφειοκρατίας. Η Ιδιωτική πρωτοβουλία αναγνώρισε- αν και λίγο αργά -μιας και ο θεσμός ξεκίνησε προ 25ετίας τις ανάγκες μιας σύγχρονης οικογένειας και φρόντισε να δραστηριοποιηθεί προκειμένου να καλύψει το κενό που διέκρινε ότι θα προκύψει. Και το έκανε. Δημιούργησε μια πληθώρα δομών, ο αριθμός των οποίων διπλασιάσθηκε με το παραπάνω σε δυο χρόνια (465 ιδιωτικά ΚΔΑΠ το 2019, 1043 το 2020 σε όλη την επικράτεια, ενώ τα αντίστοιχα νούμερα των δημοτικών ΚΔΑΠ είναι 424 κέντρα το 2019 και 690 το 2020).
Θεωρούμε ότι είναι από τις περιπτώσεις που οι αριθμοί λένε την αλήθεια και κατά συνέπεια ήταν παραπάνω από εμφανές ότι οι αναδυόμενες ανάγκες που προέκυπταν συνεχώς, δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν από τα ήδη υπάρχοντα κέντρα. Η προτροπή επομένως του υπουργού Εσωτερικών «όσες οικογένειες δεν πήραν κουπόνι(voucher) για τα παιδιά τους και το δικαιούνται, μπορούν πλέον να απευθυνθούν, αν θέλουν, στα δημοτικά Κέντρα απασχόλησης παιδιών, τα οποία είναι σε θέση να υποδεχτούν πολλές χιλιάδες παιδιών», φαντάζει ως τη μισή αλήθεια που θέλει να φιμώσει τη σκληρή πραγματικότητα.
Η σκέψη η ή άποψη ότι η ανάπτυξη δομών με τόσο γρήγορο και ενδεχομένως επιπόλαιο ρυθμό μπορεί να υποβαθμίσει τις προσφερόμενες υπηρεσίες των κέντρων και ότι πρόκειται για μια ευκαιρία γρήγορου πλουτισμού ορισμένων επιτήδειων επιχειρηματιών, δεν είναι σωστή. Διότι πέραν του γεγονότος ότι είναι μια αυθαίρετη γενικότητα, η λειτουργία ενός κέντρου είναι ανοιχτή σε κάθε έλεγχο και έτσι θα πρέπει να μείνει, αυτό είναι άλλωστε και αίτημα των ιδίων των επιχειρηματιών που θα αποκλείσει αυτόματα αυτούς που μπορούν να μπουν στον χώρο με ιδιοτελή κριτήρια. Άλλωστε στον ιδιωτικό τομέα η αποθέωση η ή κατακραυγή είναι καθημερινό γεγονός και επιτελείται από τους γονείς που εμπιστεύονται η όχι τα παιδιά τους σε αυτόν. Η κρίση του κράτους πρακτικά , περισσεύει αν και καλοδεχούμενη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: ΚΔΑΠ “Σβούρα”: Η ιδανική επιλογή στην Αλεξανδρούπολη για την δημιουργική απασχόληση των παιδιών σας
Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι υπάρχουν ιδιωτικές δομές που αποτελούνε πρότυπο απασχόλησης και κίνητρο περαιτέρω ανάπτυξης του θεσμού, οπότε και αποτελούν αυτόματα εύκολοι στόχοι. Σε μια ελεύθερη αγορά, οι επιχειρήσεις πρέπει να δρουν ανταγωνιστικά γιατί αυτό είναι προς όφελος των καταναλωτών. Συμφωνούμε όλοι με αυτό, αλλά τι να πει όμως κανείς για την περίπτωση του ΚΔΑΠ της Κ.Ε.ΔΗ.Σ. Σερρών που χάριζε ποδήλατα, δωρεάν μαθήματα ζούμπα και συμμετοχή στο αθλητικό τμήμα του Πανσερραϊκού? Και όλα αυτά με την αιγίδα του δημάρχου της πόλης! Εύλογα ο σύλλογος ιδιοκτητών και διευθυνόντων ΚΔΑΠ ΚΑΙ ΚΔΑΠ ΜΕΑ « Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ», με έδρα τη Θεσσαλονίκη κατήγγειλε αθέμιτο ανταγωνισμό και απαίτησε την απόσυρση των προσφορών…δημιουργικής απασχόλησης.
Τι συμβαίνει στην Αλεξανδρούπολη
Σε μία πόλη όπως η Αλεξανδρούπολη υπάρχει ένα δημοτικό ΚΔΑΠ ελάχιστων θέσεων – ενώ η ζήτηση αφορά 500 θέσεις! Στην καλύτερη περίπτωση μόνο το ένα δέκατο των παιδιών θα πάρουν voucher… Τα υπόλοιπα; Σε πόλεις όπου δεν υπάρχουν καθόλου δημοτικά ΚΔΑΠ , θα βγούνε στην αναζήτηση γειτονικών?
Τα ιδιωτικά κέντρα που δημιουργήθηκαν με την προοπτική της πλήρους κάλυψης των αναγκών θα είναι μισογεμάτα και σε αρκετές περιπτώσεις γεμάτα κατά το ένα τρίτο. Άρα θα υπολειτουργούν. Ποιος θα νιαστεί για τους επιχειρηματίες που βάλανε τα λεφτά τους χωρίς να στηρίζονται σε προγράμματα ενίσχυσης, πληρώσανε εξοπλισμούς και προσέλαβαν εκπαιδευμένο προσωπικό? Η μήπως πιστεύει κάποιος ότι προσωπικό έχουν μόνο τα δημοτικά κέντρα?
Τι θα απογίνει αυτό το προσωπικό? Το πιθανότερο είναι ότι μερικοί από αυτούς θα απολυθούν. Σύγχρονοι παραλογισμοί και επιπολαιότητες μιας κυβέρνησης που επαίρεται ότι «ήρθε επιτέλους η ώρα από την επιδότηση της ανεργίας να περάσουμε στην ενίσχυση της εργασίας» σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού στην πρόσφατη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Πως; Έτσι;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αλεξανδρούπολη: “ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΙΖΕΙ” – Το ιδανικό Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών
