“Εις τι αποσκοπεί, η δια του ΤΣΕΣΜΕ, νέα Τουρκική ύβρις, και ποια είναι η νέμεση;”

“Εις τι αποσκοπεί, η δια του ΤΣΕΣΜΕ, νέα Τουρκική ύβρις, και ποια είναι η νέμεση;”

 

Γράφουν οι Χρήστος Κηπουρός και Πασχάλης Χριστοδούλου

 

Με δεδομένο ότι το περίγραμμα του πλου του ΤΣΕΣΜΕ στο Κεντρικό Αιγαίο, απέχει έξη μίλια από τα γύρωθε νησιά {Βλέπετε Χάρτες}, μπορεί κανείς να αφήσει κατά μέρος τις γελοιότητες και εκλογικεύσεις περί υδρογραφίας, ωκεανογραφίας και μετρήσεις της στήλης ύδατος. Αντίθετα θα έπρεπε ο ίδιος να μείνει στήλη άλατος για τα ασύστολα αυτά ψεύδη.

Ούτε αρκεί ο ίδιος να μιλήσει για την πρόθεση ακύρωσης της 12μίλιας θαλάσσιας Ελλάδας. Αυτό που έγινε δηλαδή και με το “Oruc Reis” στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου αυτό εισέβαλε ακόμη και σε μικρότερη απόσταση από τα έξη μίλια!

Δεν αρκούν ούτε όσα περιγράψαμε στα προηγούμενα πέντε κείμενα {Βλέπετε Σημείωση} για το ίδιο ζήτημα. Από την εφαρμογή των κανόνων εμπλοκής και των ζωνών αποκλεισμού του ΤΣΕΣΜΕ, από τα ενδότερα των 12 μιλίων ως προς τα νησιά Λήμνο, Άη Στράτη, Αλόννησο και Σκύρο, και έως την εμπλοκή της ημεδαπής, όσο και της διεθνούς δικαιοσύνης.

Ούτε αρκεί η αναστολή των διερευνητικών, που με χαρά είδαμε ότι η πρόταση αυτή έχει γίνει ήδη αποδεκτή και προτείνεται και από διεθνολόγους. Η οποία βέβαια χρειάζεται να επεκταθεί χρονικά έως την ανάκληση των παράνομων χαρτών της θαλάσσιας Τουρκίας.

Ούτε επίσης αρκεί ο επαναπροσδιορισμός της θεωρίας του μουντζούρη, μια και ο διάχυτος φόβος περί αυτού εκ μέρους της Κυβερνητικής Ελλάδας, είναι μονομερής, αφού η Τουρκία ούσα παλαιόθεν μουντζουρωμένη, το μουντζούρη δεν το φοβάται.

Και όχι μόνο αυτό αλλά το ΤΣΕΣΜΕ, στην προδιαγεγραμμένη τροχιά στην καρδιά του Αιγαίου έχει μαζί και ένα “άυλο”, όπως το αποκαλέσαμε, Τουρκικό συνοδευτικό σκάφος. Την άσκηση επιβολής φόβου δια του “blame game”, στην Ελλάδα, ώστε να συνεχίσει να κινείται στη σφαίρα αυτή.

Εκείνο το οποίο οφείλουμε να προσθέσουμε στο παρόν κείμενο, και να πούμε δυο λόγια, αφορά στο γεγονός ότι διαπράττεται ήδη μια νέα ύβρις, με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης. Και μάλιστα εν μέσω της 200ης επετείου της εθνικής παλιγγενεσίας.

Τουτέστιν, ενέργειες ως προς τον αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στην Ελληνική Πολιτεία και τους φορείς της.

Και ότι η Τουρκία για άλλη μια φορά υπερεκτιμά σε πολύ μεγάλο βαθμό τις ικανότητες και την στρατιωτική και πολιτική δύναμή της, επιχειρώντας αυτό που έλεγαν στην Αρχαία Ελλάδα, για την υπέρβαση της θνητής φύσης και την εξομοίωση με τους θεούς.

Είχαμε δηλαδή το ότι έχει ήδη διαπραχθεί Τουρκική ύβρις κατά του όλου Χριστιανικού κόσμου με τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, με τον Τούρκο προκαθήμενο να διεκδικεί εκεί ρόλους πορθητή και προφήτη, και έχουμε τώρα τη διεκδίκηση ρόλων θεού. Ένα είδος Ταγίπ Ερντογάν- Αλλάχ!

Υπάρχει όμως και μια άλλη ύβρις. Και πάλι με την αρχαιοελληνική έννοια, η οποία συνίσταται στα εξής:

Κατά την περίοδο εξαγγελίας Τουρκικών ερευνών για υδρογονάνθρακες σε απόσταση έξη μιλίων από την πεντάδα των νησιών: “Καστελόριζου, Ρόδου, Κάρπαθου, Κάσου και Κρήτης”, είχαμε προτείνει την επέκταση των χωρικών υδάτων, ειδικά για αυτά, στα 12 μίλια.

Κάτι που η μεν Αξιωματική Αντιπολίτευση σύντομα προέβη σε copy paste της ιδέας αυτής, η δε Κυβέρνηση προανήγγειλε ήδη την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Νότιο Κρητικό πέλαγος.

Η νέα λοιπόν Τουρκική ύβρις αυτά ακριβώς προσβάλει, μετά των Κυβερνητικών και Πολιτικών Προσώπων που εξέφρασαν τη συγκεκριμένη πρόθεση.

Και επειδή δεν υπάρχουν θεοί να εξοργιστούν και να επιβάλλουν ποινές με τη γνωστή Νέμεση, η ευθύνη πέφτει στους ώμους της προσβεβλημένης Κυβερνητικής και Πολιτικής Ελλάδας.

Δεν χρειάζεται βύθιση. Η πολιτική άλλωστε έχει πολύ πιο έξυπνους τρόπους να εκφραστεί. Αυτό που χρειάζεται είναι η Νέμεση. Και επειδή στις ημέρες μας δεν υπάρχει θεία δίκη {βλέπετε Εικόνα Α΄, με τα λευκά φτερά που θυμίζουν το άλλο σύμβολο της ειρήνης, το περιστέρι}, στην περίπτωσή μας, την αντικαθιστά, η θέμις.

Η προσφυγή δηλαδή στην ημεδαπή, όσο και στη διεθνή δικαιοσύνη. Και στο βαθμό που αυτές θα αποτελέσουν ευκτήριους οίκους, αδύναμους να την επιβάλουν, η μόνη λύση τότε είναι η γνωστή γάτα που παίρνει μαζί του ο παπάς για τα ποντίκια. Επί του προκειμένου, οι Ζώνες Αποκλεισμού του ΤΣΕΣΜΕ από το ένδοξο Πολεμικό Ναυτικό!

Και επειδή συχνά πυκνά ο Τούρκος προκαθήμενος αναφέρεται σε χρονιές από την ιστορία, π.χ. 1071 ή 1453 κλπ., μπορούμε και εμείς να τον πούμε μια χρονιά από το μέλλον. Το έτος 2525, όπως λέει το παλιό γνωστό Εγγλέζικο τραγούδι: “in the year twenty five twenty five”, ώστε να τον παραπέμψουμε και στον 25o Μεσημβρινό!! 

Σημείωση

{1}, Καλύτερα να πούμε αντίο στις διερευνητικές, παρά στο μισό Αιγαίο.

{2}, Κανόνες εμπλοκής και Ζώνες αποκλεισμού του ΤΣΕΣΜΕ,

{3}, Μπορεί το ΤΣΕΣΜΕ να μην ποντίζει καλώδια, όμως καταποντίζει σίγουρα τα δώδεκα μίλια,

{4}, ΤΣΕΣΜΕ: Χωρίς τις ζώνες αποκλεισμού του, στα 12 μίλια, είναι σαν να λέτε: Hoş geldin*!

{5}, Ένα “άυλο” συνοδευτικό σκάφος του Τουρκικού Ναυτικού,