Η μνήμη των αγίων και Ισαποστόλων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης τιμήθηκε στις πανηγυρίζουσες ενορίες Ασβεστάδων, Ρηγίου, Βάλτου, Πενταλόφου, Μάνδρας, Ρούσσης, Ν. Βύσσης, Δόξης και Γαλήνης με την δέουσ
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός αφ’ εσπέρας χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νέας Βύσσης.
Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας ιερούργησε στον φερώνυμο Ενοριακό Ναό Ασβεστάδων, παρουσία του Βουλευτού Έβρου Σταύρου Κελέτση, του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου, του εκπροσώπου της 50ης Ταξιαρχίας Αντισυνταγματάρχου Γεωργίου Μπάρμπα, του Αντιδημάρχου Παρασκευά Μπιλιακάκη και ικανού εκκλησίασματος.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του, μεταξύ άλλων, τόνισε· «Είναι εξόχως χαρακτηριστικό ότι οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη απεικονίζονται στις αγιογραφίες κρατώντας τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου. Και τούτο βεβαίως όχι τυχαία αλλά διότι από τον Σταυρό αντλούσαν δύναμη, έμπνευση και όραμα. Άλλωστε ο μεν άγιος είδε τον Σταυρό στον ουρανό καθώς πολιορκούσε τη Ρώμη, η δε αγία αξιώθηκε να Τον εύρη στα Ιεροσόλυμα και να χαρίσει στους πιστούς τη δυνατότητα να Τον ασπάζονται και να Τον τιμούν» .
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις εξελίξεις που δρομολόγησε ο Μέγας Κωνσταντίνος με μία σειρά ευεργετικών διαταγμάτων, όπως αυτό των Μεδιολάνων του 313, περί ανεξιθρησκείας, η παύση των διωγμών των χριστιανών, η ελευθερία ασκήσεως της χριστιανικής λατρείας, η σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ. στη Νίκαια, η μεταφορά της πρωτευούσης στη Νέα Ρώμη, που εγκαινίασε στις 11 Μαίου του 330, η καθιέρωση της Κυριακής αργίας, η απαγόρευση της έκθεσης και της πώλησης των νηπίων και άλλων πολλών που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του ελληνικού και χριστιανικού πολιτισμού. Και κατέληξε λέγων «ο Μέγας Κωνσταντίνος έγινε ο μεγάλος αναμορφωτής της ιστορίας του κόσμου προχωρώντας στη συμφιλίωση του ελληνισμού και του χριστιανισμού, θέτων τα θεμέλια του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, που έμελλε παγκόσμια μέχρι σήμερα να επικρατήσει».
«Με την ονομασία Βηθεσδά αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεξαμενή-κολυμβήθρα με πέντε στοές κοντά στη Προβατική Πύλη των Ιεροσολύμων. Εκεί, κατά τον ευαγγελιστή Ιωάννη, ο Κύριος συνάντησε ένα παράλυτο, που για τριάντα οκτώ χρόνια υπέφερε, και τον θεράπευσε. Ερμηνευομένη η λέξη Βηθεσδά στην ελληνική γλώσσα σημαίνει «Οίκος ελέους» και προτυπώνει την Εκκλησία, που είναι Οίκος Ελέους του Θεού, όπου θεραπεύεται ο άνθρωπος από την ασθένεια της ψυχής, που είναι η αμαρτία, αλλά και από την ασθένεια του σώματος, με τα μυστήρια του ιερού ευχελαίου και της Θείας Ευχαριστίας. Η Εκκλησία δεν είναι μουσείο, όπως νομίζουν κάποιοι, αλλά νοσοκομείο, όπου θεραπεύεται η ασθένεια της ψυχής πρωτίστως…» τόνισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, μεταξύ άλλων, ιερουργών στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Δόξα, του τέως Δήμου Μεταξάδων, χθες Κυριακή του Παραλύτου, 23 του μηνός Μαίου ε.έ.
Επισκεπτόμενος την ενορία αυτή μεθεορτίως, λίγες μέρες μετά την πανήγυρη του Ναού κατέληξε λέγων· «Τον λόγο του Ιησού στον παράλυτο «μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» ας τον ακούσουμε προσεκτικά όλοι μας, αγαπητοί. Εφ’ όσον έχουμε την υγεία μας, ας εργασθούμε με ζήλο για την μετάνοιά μας και για την αποφυγή της αμαρτίας. Εάν πάλι μας χτύπησε η ασθένεια, ας ευχαριστήσουμε και ας δοξάσουμε το Θεό, διότι έγκαιρα μας δίδει την ευκαιρία, το περιθώριο της κάθαρσης από τα πάθη και της απόκτησης της αρετής. Ας εκμεταλλευτούμε την ἀπώλεια της υγείας έξυπνα. Με όπλο την ασθένειά μας ας ανεβούμε τα σκαλοπάτια της θείας αγάπης, όπως έκαναν όλοι οι άγιοι της πίστεώς μας. Μπροστά στην αγκαλιά του Θεού τα παθήματα του σώματος εξαφανίζονται, διότι εκεῖ δεν υπάρχει πόνος, θλίψη και στεναγμός. Η ὑπέρβαση του πόνου, του θανάτου και της φθοράς δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την θεραπεία τοῦ σώματος αλλά από την θεραπεία της ασθένειας ψυχής, που είναι η αμαρτία, από την οποία απαλλασσόμεθα με την μετάνοια και την επιστροφή μας στο θέλημα του Θεού».
Την Θεία Λειτουργία παρηκολούθησαν ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο οποίος και ανέγνωσε το Σύμβολο της Πίστεως, και ικανό εκκλησίασμα.
