Να κινηθεί νομικά κατά της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Διδυμοτείχου που πάρθηκε κατά πλειοψηφία, να προτείνει για προσωρινή έδρα της Σχολής Ψυχολογίας του ΔΠΘ το 3ο Δημοτικό Σχολείο, αποφάσισε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων.
Μάλιστα εξέδωσε ανακοίνωση, μετά από συγκέντρωση και συζήτηση των μελών του η οποία πραγματοποιήθηκε χθες σύμφωνα με πληροφορίες του Evros-news.gr, όπου και τονίζει:
“….κι επειδή μετά την τελική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αισθανόμαστε ότι κάτι δεν ταιριάζει στο puzzle, το μελετήσαμε από την αρχή της διαπραγμάτευσης το θέμα της προσωρινής χωροθέτησης του Τμήματος Ψυχολογίας, μέχρι και την τελική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία επειδή δεν είναι ομόφωνη δεν ξέρουμε αν θα υλοποιηθεί τελικά. Μας προβλημάτισε έντονα η αλλαγή στάσης από μέρους της Συγκλήτου, όσον αφορά την αρχικά κάθετα αρνητική θέση της για χρήση σχολικού κτιρίου σε λειτουργία.
Επίσης, μας προβλημάτισε το πώς και το γιατί τελικά η ευθύνη επιλογής κτιρίου για την προσωρινή στέγαση της Σχολής δόθηκε στη Δημοτική Αρχή, ενώ αρχικά από τις επιστολές της Συγκλήτου φαινόταν ότι η Σύγκλητος τελικά θα αποφασίσει ποια είναι τα κατάλληλα κτίρια. Απλώς, επέτρεψε στην Δημοτική Αρχή του Διδυμοτείχου, κι αυτό τιμά τα μέλη της Συγκλήτου, να δείξουν τον σεβασμό τους επιτρέποντάς της αρχικά να προτείνει κτίρια ως «οικοδεσπότης» του Τμήματος Ψυχολογίας.
Πώς, όμως, γίνεται αρχικά η επιλογή κτιρίων να είναι αποκλειστικά απόφαση της Συγκλήτου και τελικά να μετατίθεται η δικαιοδοσία ή η ευθύνη (δεν ξέρουμε) στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Έτσι, λοιπόν, μελετώντας την δικαιοδοσία όλων των εμπλεκόμενων και συζητώντας με άνθρωπο, ο οποίος γνωρίζει όλη τη διαδικασία ίδρυσης μιας σχολής Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από την αρχή μέχρι το τέλος, διαπιστώσαμε ότι όλα έγιναν ανάποδα από την αρχή. Έγινε λόγω άγνοιας; Λόγω πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων; Ποιος ξέρει; Αυτό που εμείς ξέρουμε σήμερα είναι ότι εάν θέλαμε να έρθει εδώ οποιαδήποτε σχολή της Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης, ήταν απαραίτητο η Δημοτική Αρχή να είχε διασφαλίσει τα εξής πριν ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις:
- αρχικά να είχε ζητήσει να νομοθετηθεί η τοποθέτηση της Σχολής από το Υπουργείο Παιδείας κι αφού γινόταν αυτό,
- να εγκρίνονταν και να χορηγούνταν η απαραίτητη χρηματοδότηση και στη συνέχεια,
- να φρόντιζε η Σύγκλητος να μελετήσει ποια είναι τα κατάλληλα κτίρια και να αποφάσιζε ποια θα αξιοποιήσει… κι αφού θα αποφάσιζε η Σύγκλητος, σαφώς ακολουθώντας τις απαραίτητες δημοκρατικές διαδικασίες (διαβουλεύσεις κτλ.),
- η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (εάν επρόκειτο για σχολικό κτίριο να το παραχωρούσε ακολουθώντας επίσης τις απαραίτητες διαδικασίες και να τοποθετούνταν οι μαθητές του σχολείου σε έναν αξιοπρεπή χώρο όλοι μαζί) και τέλος
- η Δημοτική Αρχή να βοηθήσει στα θέματα που θα της ζητούνταν. Ουσιαστικά ο ρόλος της Δημοτικής Αρχής θα ήταν επικουρικός.
Έτσι, και η Σχολή θα ήταν βάσει Νομοθεσίας στο Διδυμότειχο, αλλά και κανένα σχολικό κτίριο δεν θα «διαλύονταν» για να εξυπηρετήσει τις αρχικές ανάγκες στέγασης του Τμήματος Ψυχολογίας ή οποιασδήποτε σχολής.
Στις περισσότερες, όμως, περιοχές της Ελλάδας τα ξέρουμε όλοι όλα και θέλουμε να ελέγχουμε και να αναλαμβάνουμε τη δουλειά των άλλων, κυρίως όταν πρόκειται να «φανούμε» μέσα απ’ αυτό ή να έχουμε προσωπικό πολιτικό, οικονομικό ή οποιοδήποτε άλλο όφελος. Δεν αναλογιστήκαμε, όμως, ποτέ αυτό που πολύ σοφά λέει ο κ. Ξενάκης Στέφανος (συγγραφέας) : «Αν κάνω εγώ την δουλειά του άλλου, τη δική μου δουλειά ποιος θα την κάνει;».
Εμείς, λοιπόν, ως Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων, έπειτα από αυτή την απόφαση ξεκινάμε να κινηθούμε νομικά, εάν φυσικά μας καλύπτει ο νόμος, έτσι ώστε να μη διαλυθεί το 3ο Δημοτικό Σχολείο (αυτή είναι η δική μας ευθύνη).
Στο μεταξύ, εφόσον έχει παρθεί η απόφαση και δεν είναι σίγουρο το αν θα υλοποιηθεί λόγω έλλειψης ομοφωνίας, όπως ζήτησε η Σύγκλητος, δύο είναι οι προσδοκίες μας και γι’ αυτές παρακαλούμε πολύ:
- Να μην επιτραπεί από την Διεύθυνση Α’ Βάθμιας εκπαίδευσης να χρησιμοποιηθεί το 3ο Δημοτικό Σχολείο Διδυμοτείχου ως χώρος προσωρινής στέγασης του Τμήματος Ψυχολογίας (θα ήταν άκρως αντιπαιδαγωγικό και κατά της Διεθνούς Συνθήκης των Δικαιωμάτων των παιδιών, όπως αυτή τα ορίζει).
- Να μην επιτρέψει η Σύγκλητος, όπως αρχικά υποστήριζε ένθερμα κι εμπράκτως μέχρι ένα σημείο, να «πειραχτεί» ένα άριστο δημιούργημα που εδώ και πολλά έτη αποτελεί το 2ο σπίτι για τα παιδιά που φοιτούν σ’ αυτό, όχι χάρη σε κάποιον πολιτικό, αλλά χάρη στον κόπο του Διευθυντή, των εκπαιδευτικών και των γονέων.
Θα ήταν άδικο και καθόλου σοφό να «πειραχτεί» ένας ήδη έτοιμος χώρος, αντί να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που προορίζονται για τον τόπο μας, έτσι ώστε να κατασκευαστεί ή να ανακατασκευαστεί ένας άλλος χώρος που δεν είναι σε τόσο καλή κατάσταση. Χρόνος υπάρχει και το ξέρουμε όλοι! Κι εδώ κλείνουμε με το τελευταίο Δελτίο Τύπου από μέρους μας όσον αφορά αυτό το θέμα. Συνεχίζουμε προσπαθώντας να μην επιτρέψουμε να χρησιμοποιηθεί το σχολείο που εκπροσωπούμε, μέσω της Νομικής οδού πλέον. Κι ας πίστευε ο Δήμαρχος ότι κάποιοι κάνουμε διακοπές! Όταν θέλει κανείς όλα γίνονται!
