Η Εβρίτισσα Αθηνά Νικολίδου (Καβύλη Ορεστιάδας), πήρε το 1ο Βραβείο Διηγήματος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Η Εβρίτισσα Αθηνά Νικολίδου (Καβύλη Ορεστιάδας), πήρε το 1ο Βραβείο Διηγήματος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Μια συντοπίτισσα μας, η εκπαιδευτικός Αθηνά Νικολίδου, κατέκτησε το 1ο Βραβείο Διηγήματος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στον διαγωνισμό Ποίησης-Διηγήματος και το παρέλαβε χθες Κυριακή 3 Ιουλίου σε ειδική εκδήλωση.

Η κ.Νικολίδου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Καβύλη Ορεστιάδας και είναι αδερφή του καταξιωμένου συνθέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Ευριπίδη Νικολίδη, εργάζεται επί χρόνια ως δασκάλα στο 22ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου. Γράφει ποιήματα και διηγήματα και έχει ήδη βραβευθεί αρκετές φορές. Συγκεκριμένα βραβεύθηκε:

-Α΄ Βραβείο διεθνούς διαγωνισμού διηγήματος “Οι Άγγελοι έχουν φτερά” 2013 Εκδόσεις Διοτίμα και Μούσες Βόλος

1ο Βραβείο Διηγήματος (Ιούλιος 2022) με τίτλο “Κανέλα” της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Πανελλαδικοί διαγωνισμοί:
-Β΄ Έπαινος ποίησης “Μνημοσύνη” 2022, Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά
Α΄Βραβείο παραμυθιού “Αχ να ήμουν μάγισσα!” 2022, Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγίας Παρασκευής Αθηνών- Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου.

“Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καβύλη Έβρου”

Η Αθηνά Νικολίδου σπούδασε παιδαγωγικά στο ΕΚΠ Αθηνών και εργάζεται σε δημοτικό σχολείο.
Έχει ασχοληθεί με το θέατρο, το θεατρικό παιχνίδι, την αφήγηση λαϊκών παραμυθιών, το δημοτικό τραγούδι. Η συγγραφή ποιημάτων, διηγημάτων και παραμυθιών είναι για εκείνη μια σχέση αγάπης που ξεκινάει από τα παιδικά της χρόνια.

Καταγόμενη από τον Έβρο έχει έντονες τις προσφυγικές αναφορές και μνήμες. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καβύλη του νομού Έβρου, ένα χωριό που δημιουργήθηκε μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1922. Μέσα από τις αφηγήσεις των παππούδων μου, που ήρθαν πρόσφυγες από την Αδριανούπολη, έζησα τον τρόπο ζωής που οι κάτοικοι των περιοχών αυτών έστησαν μετά τη μεγάλη καταστροφή.

Έθιμα, τραγούδια, παραμύθια, πανάρχαιες τελετές που επεβίωσαν στο πέρασμα του χρόνου στις φιλόξενες αυτές ακριτικές περιοχές στόλισαν τα παιδικά μου χρόνια και γέμισαν την καρδιά μου με αναμνήσεις από ένα τρόπο ζωής που πηγάζει από τις αρετές της κοινοτικής αλληλεγγύης και της συνύπαρξης των λαών».

Ευρύτερες εκπαιδευτικές και πολιτιστικές αναζητήσεις
Η κ.Νικολίδου προσπαθεί συνεχώς να διευρύνει τους εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς της ορίζοντες.
Όπως επισημαίνει «κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής μου πορείας έχω ασχοληθεί με το θέατρο, το θεατρικό παιχνίδι με τη μουσικοπαιδαγωγό Καίτη Καραχάλιου, την αφήγηση λαϊκών παραμυθιών με τον Στέλιο Πελασγό, το δημοτικό τραγούδι με τον καθηγητή Νίκο Μούτσελο και τη δημιουργική γραφή με τον συγγραφέα Διονύση Λεϊμονή. Είμαι μέλος του Συλλόγου Θρακών Μαγνησίας και έχω συμμετάσχει στην οργάνωση παρουσιάσεων και εκδηλώσεων με σκοπό την αναβίωση των εθίμων και του τρόπου ζωής της ιδιαίτερης πατρίδας μου και της προσφυγικής μου καταγωγής.
Οι εκπαιδευτικές μου αναζητήσεις, καθώς και η κατεύθυνσή μου στο όραμα της ανθρώπινης ενότητας με ώθησαν να συμμετάσχω σε ευρωπαϊκά προγράμματα με τις χώρες Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Κύπρο και Τουρκία. Μπορώ να πω ότι ήταν όνειρο ζωής για μένα η συνεργασία και ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων και εκπαιδευτικών δράσεων ιδιαίτερα στις χώρες της Κύπρου και της Τουρκίας, όπου η ιστορική μοίρα βαραίνει με μνήμες αναλλοίωτες στον χρόνο.
Έχω διασκευάσει κωμωδίες του Αριστοφάνη και λαϊκά παραμύθια για τις ανάγκες σχολικών παραστάσεων και ασχολούμαι με τη συγγραφή ποιημάτων και διηγημάτων με μια σχέση αγάπης από τα παιδικά μου χρόνια».

Μάλιστα έχει και πολύ καλή φωνή και φυσικά τραγουδάει τα θρακιώτικα, μια και είναι ενεργό μέλος του Συλλόγου Θρακών Μαγνησίας, αλλά και μην ξεχνάμε πως στην οικογένεια υπάρχει ο σπουδαίος μουσικός αδερφός της, ο Ευριπίδης Νικολίδης, που έχει γράψει τραγούδια και έχει συνεργαστεί με τα κορυφαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Ακούστε την στο θρακιώτικο παραδοσιακό τραγούδι “Τώρα τα πουλιά”

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΟΥ

Και κάτι τελευταίο, Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Καβύλης Σωτήρης Συμεωνίδης, αντί να ασχολείται με ονομασίες δρόμων του χωριού, μήπως θα έπρεπε να διοργανώσει ένα καλοκαίρι μια τιμητική εκδήλωση για την Αθηνά και τον Ευριπίδη Νικολίδη, τους δυο συγχωριανούς του; Για να μην πάμε στον δήμο Ορεστιάδας, που στις τόσες εκδηλώσεις της ΔΗΚΕΠΑΟ έπρεπε να είχε εντάξει κάτι τέτοιο.