Δάσος Δαδιάς: Ξαναπαίρνει ζωή μέσα απ’ τα καμένα και τις στάχτες του

-“Η ζωή συνεχίζεται στο δάσος Δαδιάς”, έγραψε ο πυροσβέστης και δημοτικός σύμβουλος Σουφλίου Γιουσούφ Κοτσά που έβγαλε την φωτογραφία

Μια φωτογραφία απ’ τις περιοχές του καμένου Δάσους της Δαδιάς απ’ την καταστροφική πυρκαγιά του περασμένου Ιουλίου, η οποία μας γεμίζει όλους χαρά και αισιοδοξία, δημοσίευσε ο δημοτικός σύμβουλος Σουφλίου και πυροσβέστης στο επάγγελμα Γιουσούφ Κοτσά.

Δείχνει από τις ρίζες ενός καμένου δέντρου, όπως και τα υπόλοιπα γύρω του, να έχει φυτρώσει και πρασινίσει μια νέα… ζωή. Σκορπίζοντας την αισιοδοξία για την αποκατάση του σοβαρά “πληγωμένου” παγκόσμιας εμβέλειας βιότοπου. Ο πρώην Αντιδήμαρχος Ορφέα Γιουσούφ Κοτσά, που έδωσε και ο ίδιος επί ημέρες “μάχη” με τις φλόγες, εντόπισε αυτά τα νέα κλαδιά στην ρίζα του δέντρου, κατά την υπηρεσία επιτήρησης και επιφυλακής και την δημοσίευσε στην προσωπική του σελίδα στο facebook, γράφοντας χαρακτηριστικά:

“Η ζωή συνεχίζεται στο δάσος Δαδιάς”. 

Μαζί βλέπετε, εκτός από το Πυροσβεστικό όχημα με τους συναδέρφους του που βρίσκονται εκεί σε επιφυλακή και το φορτηγό με την ξυλεία, αφού ξεκίνησαν ήδη οι εργασίες αποκατάστασης των κατεστραμμένων εκτάσεων.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία, όπως και άλλες που βλέπουμε, επιβεβαιώνουν όσα είχε δηλώσει ο εκτελών καθήκοντα Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Έβρου, Πέτρος Ανθόπουλος μετά την πυρκαγιά, όσον αφορά την αναγέννηση των καμένων περιοχών:

«Αναμένουμε να δούμε στο δάσος έντονη αναγέννηση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτή είναι η φυσική εξέλιξη μετά από μία πυρκαγιά και σε διάστημα ενός έτους θα υπάρχει καταπράσινη βλάστηση. Είναι σημαντικό ότι σώθηκαν οι φωλιές του Μαυρόγυπα, επίσης έχουν μείνει μεγάλες άκαυτες εκτάσεις στις οποίες μπορούν να φωλιάσουν, ενώ στα διάκενα που δημιούργησε η φωτιά θα βρίσκουν τροφή. Η παρουσία Μαύρης Πεύκης συνιστά φυτογεωγραφικό παράδοξο καθώς συναντάται σε υψηλότερα υψόμετρα. Οι ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής που ευνοούν την εδώ ανάπτυξή της, οι οποίες δεν έχουν αλλάξει, επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι θα παραμείνει ως μέρος της βιοποικιλότητας του δάσους».