Αποκαρδιωτική ήταν η εικόνα της εκδήλωσης που οργάνωσε σήμερα ο δήμος Διδυμοτείχου για να τιμηθεί η τραγική επέτειος συμπλήρωσης 100 χρόνων από την αναγκαστική εκκένωση της Ανατολικής Θράκης.
Μόλις 47 άτομα, επίσημοι αλλά και επιφορτισμένοι με διάφορα καθήκοντα για την συγκεκριμένη εκδήλωση, συγκεντρώθηκαν δυστυχώς μπροστά στο Μνημείο Τιμής και Μνήμης των Θρακών προσφύγων, για να τιμήσουν τους χιλιάδες πρόσφυγες προγόνους μας που εγκατέλειψαν το 1922 αναγκαστικά τις πατρογονικές τους εστίες , ύστερα από την Συνθήκη των Μουδανιών.
Είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξε κακή οργάνωση εκ μέρους της δημοτικής αρχής, από την οποία άλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι στην επιμνημόσυνη δέηση παρέστησαν μόνο ο δήμαρχος Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου και ο Αντιδήμαρχος Βούλης Μπιλιακάκης. Από το υπόλοιπο δημοτικό συμβούλιο μόνο ο πρώην δήμαρχος Παρασκευάς Πατσουρίδης, ενώ το παρόν έδωσαν οι βουλευτές Έβρου Χρήστος Δερμεντζόπουλος και Τάσος Δημοσχάκης (μπερδεύτηκε και πήγε να καταθέσει το στεφάνι στο Ηρώον και όχι στο Μνημείο Θρακών προσφύγων), φυσικά ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδας και Σουφλίου κ.Δαμασκηνός και ο Σοφολογιότατος Μουφτής Διδυμοτείχου.
Παρέστησαν επίσης εκπρόσωπος του Διοικητή της ΧVΙ Μεραρχίας και της Διοικήτριας της Σχολής Αστυφυλάκων και εκ μέρους της Πυροσβεστικής ο Ολυμπιονίκης Κώστας Γκατσιούδης. Επίσης εκπρόσωποι δύο Πολιτιστικών Συλλόγων με αντιπροσωπείες που ήταν ντυμένες με τις παραδοσιακές θρακιώτικες φορεσιές, από τον “Ορφέα Διδυμοτείχου” και τα “Δίδυμα Τύχη”, ο Ερυθρός Σταυρός, ενώ στεφάνια κατέθεσαν επίσης ο Γιάννης Σαρσάκης για τον σύλλογο “Καστρπολίτες”, αντιπροσωπεία από το Λαογραφικό Μουσείο Διδυμοτείχου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ψαθάδων, ενώ στεφάνι έστειλε και ο Πολιτιστικός Σύλλογος των εν Αθήναις Διδυμοτειχιτών.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε μετά την κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Τιμής και Μνήμης των Θρακών Προσφύγων, ολιγόλεπτες ομιλίες για το γεγονός που τιμήθηκε από τον Μητροπολίτη κ.Δαμασκηνό, τους βουλευτές Χρήστο Δερμεντζόπουλο, Τάσο Δημοσχάκη και τον δήμαρχο Ρωμύλο Χατζηγιάννογλου. Στο τέλος οι 47 παριστάμενοι έψαλαν τον Εθνικό μας Ύμνο.
Όπως διαβάσατε, σε μια τόσο σπουδαία επέτειο, την συμπλήρωση 100 χρόνων από την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης και τους χιλιάδες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν και στην περιοχή του Διδυμοτείχου τον Οκτώβριο του 1922, ελάχιστοι παρέστησαν. Γιατί ήταν ξεκάθαρο πως έγινε μια… αρπακολατζίδικη εκδήλωση, για να… βγει απλά η υποχρέωση. Δυστυχώς. Χωρίς ιδιαίτερες πρόδρομες εκδηλώσεις στα προσφυγικά χωριά, ακόμα και με την παρουσία παιδιών εκείνων των προσφύγων, όπως έγινε με τα εγκαίνια του Μνημείου Τιμής και Μνήμης. Χωρίς καν όλους τους συλλόγους της πόλης και των χωριών, αφού ο δήμος στην πρόσκληση του ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει να πληρώσουν και να φέρουν μόνοι τους το στεφάνι (ακριβοί στα πίτουρα κιαι φθηνοί στο αλεύρι ο κ.Χατζηγιάννογλου και οι συν αυτώ).
