

Στις 12 Νοεμβρίου αναμένεται να εκδικαστεί η υπόθεση που αφορά στη σεξουαλική κακοποίηση του 5χρονου αγοριού, που κατήγγειλε ο πατέρας του, από δύο συνομήλικους συμμαθητές του, εντός του νηπιαγωγείου όπου φοιτούν, στη διάρκεια σχολικού διαλείμματος, στα τέλη της περασμένης εβδομάδας

Προχθές η πολιτική αγωγή υπέβαλε αίτημα εξαίρεσης της προέδρου από την έδρα, το οποίο χθες ανακοινώθηκε ότι δεν έγινε δεκτό. Ωστόσο αν και η πρόεδρος παρέμεινε, ζητήθηκε εκ νέου αναβολή με αιτήματα την κλήση, ως μάρτυρα, του ιατροδικαστή που εξέτασε τον 5χρονο και συνέταξε την ιατροδικαστική έκθεση, όπως και τη διενέργεια κοινωνικής έρευνας στο οικογενειακό περιβάλλον και των τριών ανήλικων παιδιών που εμπλέκονται στην υπόθεση.
Υπενθυμίζεται πως στο πλημμελειοδικείο της Αλεξανδρούπολης ξεκίνησε η δίκη των δύο νηπιαγωγών για παραμέληση και έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο, στο πλαίσιο της υπόθεσης για τον βιασμό του 5χρονου, αλλά και των τεσσάρων γονέων των συνομίληκων του φερόμενων ως δραστών.
Η νηπιαγωγός του αγοριού, σύμφωνα με το Star, που είπε στους γονείς του ότι τον βίασαν δύο συμμαθητές του στο νηπιαγωγείο, επέμεινε μέσω της δικηγόρου της ότι η κακοποίηση του παιδιού, που έχει διαπιστωθεί και από ιατροδικαστή, δε συνέβη μέσα στο σχολείο και στο πλαίσιο του σχολικού ωραρίου.


Μάλιστα, όπως είπε η δικηγόρος, το παιδί στην κατάθεσή του δεν έχει αναφέρει ότι βιάστηκε.
“Το παιδί κατέθεσε με τη βοήθεια διερμηνέα και είπε πως αυτό που έγινε ήταν ένα παιχνίδι. Δεν ξέρουμε υπό ποιες συνθήκες συνέβη ό,τι συνέβη, επιμένουμε όμως ότι δεν έγινε τίποτα μέσα στο σχολείο, καθώς θα το είχαν δει οι δασκάλες και θα είχαν επέμβει”, είπε στην εκπομπή “Αλήθειες με τη Ζήνα” η δικηγόρος, Ίλια Μαρινάκη.
Σημείωσε επίσης ότι η ίδια ζήτησε να γίνει ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του παιδιού, ώστε να διαπιστωθεί από ειδικό τι ακριβώς συνέβη, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό από την πρόεδρο του δικαστηρίου.
“Αν εξεταζόταν από έναν ψυχίατρο, θα μαθαίναμε τι είχε συμβεί, όμως δεν έγινε αποδεκτό το αίτημά μας. Το προετοίμασε μόνο ένας παιδοψυχολόγος για να καταθέσει. Η κατάθεσή του έχει αρκετά κενά, που πρέπει να αποσαφηνιστούν”, είπε η κ. Μαρινάκη.
Καταπέλτης η δικηγόρος της οικογένειας
του 5χρονου θύματος. Ένταση με νηπιαγωγούς
Από την πλευρά της η δικηγόρος της οικογένειας του 5χρονου θύματος Ανθή Ανάσογλου, ήταν καταπέλτης κατά πάντων. Μάλιστα μετά τις δηλώσεις της στους δημοσιογράφους, επικράτησε ένταση με συγκεντρωμένους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεύτερη ημέρα βρέθηκαν από… συναδελφική αλληλεγγύη στα δικαστήρια να συμπαρασταθούν στις δυο συναδέρφους τους που κατηγορούνται. Η κ.Ανάσογλου κατήγγειλε ότι κάποιοι εξ αυτών μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ειρωνεύονταν.


“Εδώ μιλάμε για ένα αδίκημα πρωτοφανές στα δικαστικά και ελληνικά χρονικά. Ότι μπορεί δύο ανήλικοι να έκαναν όσα τους αποδίδονται, άρα μπορεί να έχουμε και ομαδικό βιασμό. Ποινικά βέβαια οι ανήλικοι δεν αντιμετωπίζονται, αντιμετωπίζονται οι οικογένειες τους. Μπορεί δηλαδή να υπήρξε σε αυτά τα πλαίσια ένας ομαδικός βιασμός. Καταλαβαίνετε ότι μία έκθεση που επιφέρει μία βαριά σωματική βλάβη αναβαθμίζει οποιοδήποτε κατηγορητήριο. Θα απαντήσει σε αυτό ποιος; Μόνο ο κατάλληλος άνθρωπος, ο οποίος τον ο ιατροδικαστής που εξέτασε το ανήλικο στο συμβατό χρόνο και να μας πει πώς ακριβώς έγινε.
Δεύτερον, μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου μεταφέρθηκε ένα τεράστιο πλήθος από όλους. Μιλάμε για νήπιο και φυσικά η πολιτική αγωγή θα ζητήσει να γίνει η δίκη κεκλεισμένων των θυρών. Εδώ έχουμε ένα ανήλικο παιδάκι, ένα νήπιο. Το δικαστήριο έδειξε ότι σέβεται το τρίτο αίτημα το οποίο έγινε δεκτό και είναι φυσικά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιούνε οι θύτες. Ας εξεταστεί και το θύμα, είμαστε πρόθυμοι γιατί υπάρχει μία καταπληκτική οικία, μία δεμένη οικογένεια, ένα παιδί που μεγαλώνει με αρχές. Και ένα παιδί που βρέθηκε να το κατασπαράξουν οι ενήλικες όπως είναι νηπιαγωγοί. Αυτά που είδα τώρα και όπως είναι οικογένεια των θυτών, πρέπει να δούμε που ζουν οι ανήλικοι.
Αλλά προσέξτε και κάτι άλλο. Μιλάμε για ένα νηπιαγωγείο. Όταν μιλάμε για κοινωνική έρευνα, η κοινωνική έρευνα θα περιλαμβάνει και το νηπιαγωγείο και τις συνθήκες στις οποίες είναι τα παιδιά. Δεν θα φύγει κανείς κανείς από το από τη δαγκάνα της Δικαιοσύνης”.
-Την κατηγορία του βιασμού την άλλη πλευρά δεν την δέχεται;
“Δεν ξέρω, ούτε ενδιαφέρει τι κάνει η άλλη πλευρά. Η άλλη πλευρά ήθελε να αποβάλλει την πολιτική αγωγή και να μην κάνει παράσταση. Δεν με ενδιαφέρει η άλλη πλευρά, έχει διαπράξει διάφορα και καλό θα ήταν να έχει μία σοβαρότητα όταν μιλάμε για ένα νήπιο. Μία πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα. Αυτό περίμενα αλλά δεν το βλέπω δυστυχώς. Αν υπάρχει βιασμός ή όχι, θέλω να διαβάσουμε το άρθρο. Το άρθρο λέει όταν υπάρχει εξαναγκασμός σε συνουσία, γιατί υπήρχε εξαναγκασμός με βία, έτσι λέει το παιδί, υπήρχε στην ουσία με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν έχει σημασία αν είναι μόριο, αν είναι μολύβι, αν είναι οτιδήποτε άλλο. Τι ακριβώς ζητάμε; Φτάσαμε σε αυτό το σημείο να αμφισβητούμε το πεντάχρονο, το οποίο θέλει να παίξει και θέλει να πάει σχολείο;
Ελπίζω σύντομα η κοινωνική έρευνα να δείξει την όλη αλήθεια και για το σχολείο και πάνω από όλα η Πολιτεία να ενδιαφερθεί το παιδάκι αυτό να γίνει ξανά παιδάκι. Να ζήσει τα παιδικά του χρόνια και να πάει άμεσα σε ένα άλλο νηπιαγωγείο. Συνεχίζει και με λυπεί και το λέω γιατί είμαι μητέρα, στέλνω το παιδί μου στο σχολείο, αν χτύπα ξύλο του συνέβαινε κάτι άσχημο και είχα τους εκπαιδευτικούς όχι απλώς να μη στέκονται δίπλα στο παιδί μου, αλλά να ειρωνεύονται όπως το είδα αυτό εγώ προσωπικά, θα ήμουν πάρα πολύ θυμωμένη. Καλό είναι να σκεφτεί λοιπόν η υπεράσπιση τον τόνο της και τον τρόπο με το οποίο φέρνει ειδικά τους νηπιαγωγούς οι οποίοι είναι εκπαιδευτικοί”.
-Συνεπώς να ρωτήσουμε κάτι. Όλοι επιστρέφουν κανονικά και οι νηπιαγωγοί και τα παιδιά στο ίδιο περιβάλλον;
“Δεν τρέχει τίποτα. Έτσι ακριβώς όπως το λέω, σαν να μη τρέχει τίποτα. Δηλαδή στο σχολείο αυτό κανονικά το παιδάκι δεν μπορεί να επανέλθει. Όλοι οι υπόλοιποι θα είναι σαν να μη συνέβη τίποτα. Το παιδάκι αυτό τι γίνεται; Ποιος το ακούει αυτό το παιδάκι; Ποιος ακούει την ψυχούλα αυτού του παιδιού; Δεν γίνεται δηλαδή, δεν μπορεί να μετατρέψουμε το θύμα σε θύτη. Τι θα γίνει μεθαύριο αν ο κάθε πολίτης βλέπει ότι οι προσφορά της δικαιοσύνης είναι να το στήσουμε στο τοίχο; Θα πάρει το νόμο στα χέρια του; Συγγνώμη το λέω έτσι και με ακούει και κανένας. Τι είναι αυτό το πράγμα;
Δεν πρέπει να σκύψουμε, δεν πρέπει να υπάρχει φροντίδα της Πολιτείας; Ευτυχώς υπάρχει φροντίδα από το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο που άμεσα συνδράμει με παιδοψυχίατρο γιατί το παιδί πρέπει να θεραπευτεί άμεσα. Λοιπόν κοινωνική έρευνα και άμεσα, έρευνα και στο νηπιαγωγείο να δούμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιώνουν αυτά τα παιδιά”.
