Θλίψη στον ακριτικό Δίλοφο Τριγώνου, το πανέμορφο “χωριό των ανθρακορύχων”, αφού έκλεισε και το μοναδικό καφενεδάκι που υπήρχε και συγκεντρώνονταν οι λιγοστοί κάτοικοι και έπιναν το καφεδάκι τους ή αντάλλασαν κουβέντες και νέα.
Ένα χωριό που στις δεκαετίες του 1960, 70, 80 είχε γύρω στά δέκα καφενεία αλλά και ταβέρνες ακόμη και εστιατόριο τήν εποχή που υπήρχαν τα ανθρακορυχεία και ήταν γεμάτο από κόσμο. Από τις αρχές του 1950 άρχισε η εξόρυξη του λιγνίτη και κράτησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τα ορυχεία συντήρησαν επί δεκαετίες μια ζωντανή τοπική κοινωνία και οικονομία. Με το μεροκάματο στα ορυχεία και τα χωράφια εξασφαλίστηκαν οι ανάγκες των οικογενειών και οι σπουδές των παιδιών, χωρίς να είναι αναγκασμένοι οι κάτοικοι να ξενιτευτούν για να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις υποχρεώσεις. Όπως έγινε δυστυχώς σε όλα τα διπλανά χωριά που κυριολεκτικά άδειασαν από τους μετανάστες οι οποίοι έφυγαν για την Γερμανία.
Σήμερα δυστυχώς η εικόνα του Δίλφου δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την περίοδο της ακμής. Όχι μόνο για το ίδιο το χωριό, αλλά για όλη την περιοχή του Τριγώνου το γεγονός ότι απασχολούνταν 150 -200 εργαζόμενοι στις τρεις εταιρείες που δραστηριοποιήθηκαν στην εξόρυξη του λιγνίτη, έδινε σημαντική οικονομική ανάπτυξη. Τώρα έκλεισε και το μοναδικό καφενείο, όπως μας ενημερώνει ο φίλος Σάκης Τσομπανίδης, ένας από τους ελάχιστους πιο νέους ανθρώπους που μένει στο χωριό και προσπαθεί να προβάλλει την περιοχή και όλα πλέον είναι απογοητευτικά. Μόνο οι λιγοστοί ηλικιωμένοι κάτοικοι του μένουν εκεί να φυλάνε Θερμοπύλες, μια… ανάσα από τα ελληνοτουρκικά και ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
-Δίλοφος: Το χωριό των… ανθρακορύχων στο Τριεθνές του Έβρου
