Τρεις ευχάριστες ειδήσεις τον τελευταίο καιρό, ήρθαν να… σπάσουν την κατήφεια, τον προβληματισμό, την γκρίνια και γιατί όχι, την μιζέρια που είναι γνωστό ότι επικρατεί στο Διδυμότειχο. Κι αυτές τις προκάλεσαν τρεις νέοι άνθρωποι, κάτι που είναι ακόμα πιο σημαντικό, παρήγορο και ελπιδοφόρο.
Ο Χρήστος Δελιντζής, ο Κωνσταντίνος Αντωνιάδης και ο Παναγιώτης Φυδανάκης, κινήθηκαν ατομικά, μεθοδικά, προγραμματισμένα και έδειξαν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η πόλη, αν θέλει να βγει από το αδιέξοδο. Δεν αρκέστηκαν στην κριτική, την απογοήτευση, την γκρίνια για τα πάντα, τον μηδενισμό. Διοχέτευσαν τις δυνάμεις, την ενέργεια, τις ικανότητες και την σκληρή δουλειά σε θετική κατεύθυνση και έφεραν αποτελέσματα.
Ο Χρήστος Δελιντζής πήρε μέρος πριν ένα χρόνο, μαζί με άλλες εταιρείς της Θράκης, στην δημιουργία του μεγαλύτερου καβουρμά σε εκδήλωση της Ξάνθης και δικαιώθηκε. Η προσπάθεια επιβραβεύθηκε με το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες, που ανέδειξε τον παραδοσιακό, θρακιώτικο, γευστικό του καβουρμά. Του έδωσε δημοσιότητα, φήμη και υπεραξία, τα οποία “σφράγισε” και η βράβευση του στη συνέχεια από το Επιμελητήριο Έβρου.
Ο Κώστας Αντωνιάδης, την ίδια στιγμή που ερχόταν στον κόσμο το τέταρτο παιδί του, η κορούλα μετά τους τρεις γιους, βρισκόταν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραλάμβανε το βραβείο γεύσης της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας για το “Παραδοσιακό Ψητοπωλείο ΒΙΕΝΝΗ” στον 1ο Πανελλήνιο διαγωνισμό γαστρονομίας.
Ο Παναγιώτης Φυδανάκης, πριν λίγες μέρες οργάνωσε μόνος του την επίσκεψη και ξενάγηση στο Διδυμότειχο, ενός γκρουπ Βούλγαρων τουριστικών πρακτόρων, δημοσιογράφων και εκπροσώπων πολιτιστικών σωματείων. Χωρίς να ζητήσει βοήθεια από τον δήμο, την Περιφέρεια ή άλλους θεσμικούς φορείς, προέβαλλε το Διδυμότειχο στη γειτονική χώρα, με την συμπαράσταση και στήριξη επαγγελματιών της πόλης που συνεισέφεραν ότι μπορούσαν.
Δείχνουν τον δρόμο στους θεσμικούς φορείς
Οι τρεις τους αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και δείχνουν τον δρόμο και στους θεσμικούς φορείς της πόλης. Να προγραμματίσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν, αφήνοντας κατά μέρος τις δικαιολογίες, τις μεμψιμοιρίες και την γκρίνια, αλλά με συνεργασία και αυτοπεποίθηση.
- Στον δήμο, τον δήμαρχο Παρασκευά Πατσουρίδη και τους συνεργάτες του, που συνέχεια ψάχνουν δικαιολογίες για έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, συνεργατών, υπαλλήλων. Για έλλειψη κονδυλίων, ενώ αρκετά μπορούν να γίνουν με ελάχιστα ή ακόμα και χωρίς καθόλου χρήματα.
- Στον Εμπορικό σύλλογο και τον Πρόεδρο του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, που δικαιολογημένα αισθάνεται περήφανος και αυτός για τις διακρίσεις και τις επιτυχίες των μελών του, αλλά ο ίδιος θα έπρεπε ως θεσμικός φορέας να παίζει πρωταγωνιστικό και κυρίαρχο ρόλο. Να προγραμματίζει, να συντονίζει και να υλοποιεί δράσεις και κινήσεις που θα βγάλουν από την… μαυρίλα και την στασιμότητα-αν όχι την οπισθοδρόμηση-την πόλη και την περιοχή. Συγνώμμη, αλλά περισσότερο τον βλέπω και τον ακούω να κριτικάρει, να γκρινιάζει, να ψάχνει δικαιολογίες και λιγότερο να αξιοποιεί τον ρόλο του. Τα όμορφα καινούργια γραφεία δεν αρκούν.
- Κάποιους άλλους επιχειρηματίες της πόλης, οι οποίοι φαίνεται να έχουν… καταθέσει τα όπλα, να έχουν αποδεχθεί την στασιμότητα και να αρκούνται σε επισημάνσεις, κριτική εκ του ασφαλούς και αναζήτηση δικαιολογιών.
Αυτό που πρέπει να γίνει λοιπόν, με την δημοτική αρχή να είναι δεδομένη και να παραμένει ως το 2019, ούτε να δείχνει διατεθειμμένη να αλλάξει ρότα, είναι οι επαγγελματίες και επιχειρηματίες της περιοχής, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τα παραδείγματα που ανέφερα αποδεικνύουν ότι μπορούν να επιτευχθούν πολλά. Γιατί το Διδυμότειχο δεν αξίζει να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση.
